Money Confidential Podcast: het behalen van financiële mijlpalen

Heb je ooit het gevoel gehad dat het gras groener is (en het gazon veel groter!) Bij het huis van je buren? Dat is hoe het deze week is Geld vertrouwelijk beller, 27-jarige Blake (niet zijn echte naam), uit Spring Lake, NJ, voelt zich. Nu sommige van zijn vrienden al levens- en financiële mijlpalen hebben bereikt, zoals het stichten van een gezin en het kopen van een huis, weet hij niet zeker waar hij zich op moet concentreren.

'Ik denk dat een deel ervan afkomstig is van vrienden en misschien van uitgebreide familie - je ziet waar ze aan toe zijn, of ze hebben het over investeringen die ze doen', zegt Blake. "Wat je gemakkelijk vergeet, is dat iedereen een andere baan heeft of dat iedereen anders denkt over sparen en dat het niet altijd gemakkelijk is om te repliceren en misschien moet je dat niet eens kopiëren."

Om Blake te helpen beslissen welke doelen hij wil nastreven, Geld vertrouwelijk gastheer Stefanie O'Connell Rodriguez tikte op Paula Pant, de gastheer van de Veroorloof alles podcast, die zich richt op het helpen van mensen om hun levensdoelen te sorteren en hun financiële pad voorwaarts te bepalen.

Pant suggereert dat Blake zichzelf niet meer met anderen vergelijkt - en uitzoekt wat hij wil in plaats daarvan. "Het is normaal om te vergelijken, maar het is niet gezond", zegt ze. "Als je iemands gewicht terugbrengt tot slechts een getal en dan vergelijkingen gaat maken, leidt dat tot heel ongezond denken. En toch doen we dat de hele tijd met geld. Hoe minder we onszelf met anderen kunnen vergelijken, hoe beter. "

Nadat Blake de financiële basis heeft bereikt van het afbetalen van hoge renteschulden en het sparen van een noodfonds van zes maanden, kan hij beginnen te dromen over wat de toekomst biedt, en daar dollarcijfers tegenover zetten. Dan is het gewoon een kwestie van prioriteit geven aan zijn doelen en bepalen hoeveel hij zich kan veroorloven om voor elk doel te investeren. "Dat is waar volwassenheid deze echt opwindende roman voor je eigen avontuur wordt", zegt ze.

Dit soort doelen stellen, met concrete plannen, helpt ook om sparen aantrekkelijker te maken, zegt Pant, omdat je precies weet waarvoor je spaart.

Luister naar die van deze week Geld vertrouwelijk- "Ik ben pas 27, maar ik voel me al zo achter op financieel gebied" - voor de tips van Pant en O'Connell Rodriguez om uw financiële doelen te bereiken. Geld vertrouwelijk is beschikbaar op Apple-podcasts, Amazon, Spotify, Stitcher, Speler FM, of waar u ook naar uw favoriete podcasts luistert.

________________

Blake: Er zijn zoveel dingen die je ziet, en het is alsof X, Y, Z op je spaar- of investeringsrekening zouden moeten staan ​​als je 30 bent, of het zou ongeveer X procent van je salaris of salaris moeten zijn.

Anna: Ik ben net als het blussen van branden en al mijn geld steken in het blussen van branden, waarna de tijd verstrijkt, en ik kijk terug en ik heb zoiets van, oh mijn God, ik ben 50 en ik heb gewoon niet gered.

Margot: Wat ik ontdek is dat ik al deze emmers aanraak en het lijkt erop dat het veel langer duurt. hoe moet ik hieraan prioriteit geven?

Stefanie O'Connell Rodriguez: This is Money Confidential, een podcast van Real Simple over onze geldverhalen, strijd en geheimen. Ik ben je gastheer, Stefanie O'Connell Rodriguez. En vandaag is onze gast een 27-jarige die in Spring Lake, New Jersey woont en die we Blake noemen - niet zijn echte naam.

Blake: het is zo moeilijk om erachter te komen wat genoeg is of hoe ik op een bepaalde manier kan kopen of leven.

Persoonlijk zou ik nu graag mijn eigen bezit, auto of huis willen hebben, weet je, gelukkig bij mijn ouders wonen en de huur betalen. Dus ik zou graag meer van die vrijheid en de extra verantwoordelijkheid willen.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Blake heeft veel ideeën over wat hij zou kunnen bereiken - maar met zoveel verschillende levens- en gelddoelen hij kon werk naar toe - en sommigen voelt hij zou moeten- het is moeilijk om zeker te weten waar je moet beginnen.

Ik denk dat het erg moeilijk is om een ​​budget te reserveren als het alleen om cijfers op een pagina gaat. Als het echt duidelijk is wat je wilt, denk ik dat het helpt, maar het klinkt alsof er een beetje verwarring bestaat, nou, wat wil ik eigenlijk?

Blake: Ja, ik zou het heerlijk vinden om gewoon meer geld te hebben om te kunnen investeren en me er niet zoveel zorgen over te maken. Ik denk er minder aan, oh, ik kan het me veroorloven om drie keer per week uit eten te gaan of af te halen of een nieuwe fiets te kopen of iets anders.

Ik heb de neiging om er eerst over na te denken, zoals: hoe kan ik meer investeren? Maar ik zou waarschijnlijk ook aan andere dingen moeten denken, zoals hoe kan ik geld opzij zetten om uiteindelijk een auto te kopen, of iets upgraden in de plaats waar ik nu woon?

Ik voel me voor mijn leeftijdsgroep, de band met onze ouders - dus het is een soort manier om daar los van te komen en je persoonlijke onafhankelijkheid en misschien wel je waarde te bewijzen.

Ik heb het gevoel dat mijn generatie veel dingen later doet, later het huis verlaat en voor langere tijd in grote steden verblijft. En dat lijken meer belangrijke mijlpalen, weet je, een huis bezitten of een auto hebben of wat het ook mag zijn. En het is een soort trots moment voor een ouder, maar ook voor het kind.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Van alleen verhuizen tot het kopen van huizen, tot trouwen en het starten van een gezin, millennials zijn dat het bereiken van belangrijke mijlpalen later in het leven in vergelijking met oudere generaties, en vaak helemaal voorbijgaan aan die 'traditionele' mijlpalen. Het is niet verwonderlijk dat geld een belangrijke factor is.

Blake: Ik denk dat als ik dichter bij de 30 kom, ik meer realistische of agressieve doelen wil stellen.

Alleen maar aan hen denken of hopen dat u promotie krijgt of hopen dat u geld verdient met investeringen is niet genoeg. U wilt er ijveriger over worden.

En ik denk ook dat je mensen begint te zien... waarmee je naar school ging, of mensen, weet je, en plotseling hebben ze een huis of een gezin. Je begint jezelf een beetje te benchmarken, zelfs als je er niet over nadenkt, het kruipt gewoon in je achterhoofd. En je hebt zoiets van, oh, wat als ik dat deed? Of wat als ik daarvoor begon toe te wijzen?

Stefanie O'Connell Rodriguez: Ik wil het hebben over dat idee van wat je zou moeten doen of hoe je leven eruit zou moeten zien met 30 of 40 of wat het ook is. Waar denk je dat die ideeën voor jou vandaan komen?

Blake: Ik denk dat een deel ervan afkomstig is van het lezen van artikelen. Ik denk dat een deel ervan ook historisch is. Zie je, zoals wat je ouders deden, je denkt, oh, is dat iets waar ik aan zou moeten denken? Of past dat bij mij?

Ik denk dat een deel ervan ook afkomstig is van, weet je, vrienden en misschien uitgebreide familie, je ziet waar ze aan toe zijn, of ze hebben het over investeringen die ze doen, maar het ding dat is gemakkelijk te vergeten is alsof iedereen een andere baan heeft, of iedereen heeft een andere mentaliteit met opslaan, en het is niet altijd gemakkelijk te repliceren en je moet misschien niet eens kopiëren dat.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Hoewel financiële vuistregels, zoals een jaar van uw salaris dat tegen de tijd dat u 30 bent, in pensioenrekeningen wordt geïnvesteerd, nuttig kunnen zijn als referentiepunten, benchmarks kunnen totaal onrealistisch zijn, afhankelijk van uw persoonlijke financiële omstandigheden - als u bent afgestudeerd met tienduizenden dollars aan studieleningen voor voorbeeld. Niettemin kan het ontmoedigend zijn om niet aan deze benchmarks te voldoen. Volgens een 2020-enquête 40% van de volwassenen heeft al het gevoel dat ze achterlopen op het gebied van levens- en financiële mijlpalen, zoals sparen voor hun pensioen en het bereiken van financiële stabiliteit.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Heeft u, afgezien van de leeftijd en het aantal op de bankrekening of de beleggingen of de balans of het nettovermogen, een idee van hoe u wilt dat uw leven er over vijf jaar uitziet?

Blake: Ik denk dat misschien het huis in het spel komt of dat onroerend goed, omdat het net een groter verantwoordelijkheidsgevoel is en ik weet niet of het is logisch om gelijk te stellen, een huis bezitten om van een niveau van volwassenheid te houden, maar ik denk dat ik meer grip heb op de dagelijkse financiën en een huis hebben of thuis dat, weet je, niet in verval is, niet dat waar ik nu ben, zo is, maar gewoon weten dat je zeker bent van, zoals elk aspect van leven.

Ik weet dat dat meer emotioneel is, maar gewoon vertrouwen hebben in veel dingen

Stefanie O'Connell Rodriguez: Ja. Ik denk dat dat vertrouwen zeker bij veel mensen resoneert. Het idee om misschien geen huis te kopen, maar te weten dat je het zou kunnen. Ik vraag me af of je meer duidelijkheid hebt over hoe het dag-tot-dag er voor jou echt uit zou zien in plaats van, oh, dit bezit ik. Of ik heb deze mijlpaal gekozen.

Blake: Ik denk eigenlijk dat de pandemie me heeft geholpen om de helft van dat oorspronkelijke doel te bereiken dat ik had, ik heb altijd al vol willen leven tijd waar ik nu ben Ik wil de balans kunnen hebben tussen naar het strand gaan, fietsen, wandelen met mijn hond of doorgaan wandelingen. En ik heb altijd van die flexibiliteit gehouden. Dus, weet je, dat is er een deel van. Ik hou ook van een auto. Het is fijn om rond te kunnen rijden en mobiel te zijn en toegang te hebben tot verschillende dingen. Ik vind het echt leuk om vanuit huis te werken. Het is fijn om je eigen schema te kunnen bepalen. Ik ben een ochtendmens, dus dat heeft er een beetje in gespeeld.

Dus ik denk dat er al dingen zijn, nu je het zo zegt, die vanuit dat perspectief een beetje bij me opgekomen zijn. Ik vind het ook erg leuk om de vrijheid te hebben om naar beneden te rijden, om mijn ouders in de Carolinas te zien. Het is een soort minivakantie. Ik denk dat ik mezelf over vijf jaar over het algemeen actiever zie, zoals meer fietsen en zoveel mogelijk buiten zijn en een beter gevoel van flexibiliteit in mijn dagelijkse leven proberen te vinden baan.

Ik hou echt van wat en wat ik doe, maar ik probeer manieren te vinden om misschien een schema te maken dat past bij de manier waarop ik werk.

Stefanie O'Connell Rodriguez: U weet dat ik denk dat die foto die u zojuist hebt gemaakt, uw duidelijkste gids zal zijn voor wat u moet prioriteren in uw financiële situatie leven, in plaats van jezelf af te zetten tegen wat je vrienden doen of wat je ouders verwachtten of wat de cultuur ons vertelt Te doen. Het gaat erom dat u uw geld optimaliseert voor dat resultaat dat u echt wilt.

Blake: Ja. En ik denk dat nu we, het uitpraten, ik denk dat het geld gebruikt om te versterken wat je wilt doen, niet alleen een nieuwe auto kopen of wat het ook mag zijn. Ervoor zorgen dat je zo'n flexibele, levensechte levensstijl kunt blijven leiden.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Heb je het gevoel dat je een gemeenschap hebt waar je dit soort geldvragen kunt stellen, waar dat niet het geval is? automatisch gewoon terugkeren naar de prestaties van het aandeel, maar is meer afgestemd op, wat wil ik dat mijn geld voor mij doen?

Blake: Mijn moeder is mijn beste uitlaatklep geweest. Ze is net een ongelooflijke vrouw die altijd de financiën van het huishouden heeft beheerd, en ik voel me erg op mijn gemak om er met haar over te praten. Ze was waarschijnlijk een van de eerste mensen die me aanmoedigde om na te denken over investeren of om ervoor te zorgen dat ik weet wat een 401k is.

En dan heb ik een paar collega's en vrienden waar ik over kan praten, maar mensen beginnen te praten over prestaties of waarin ze zijn geïnvesteerd, waarom het beter is.

En soms is dat waar benchmarking om de hoek komt kijken en het kan competitief zijn en misschien zelfs negatief zonder echt te denken, zoals echt te erkennen, dat het zo is.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Dus als je nadenkt over wat moet ik nu doen? Komt daar wat onzekerheid binnen?

Blake: Ja, ik denk het. Ik denk dat als ik naar mijn portefeuille of mijn beleggingen kijk, ik denk: moet ik hier geld in stoppen? Moet ik dit geld sparen? Moet ik de dingen waar ik aan uitgeef inkrimpen? Het is zoiets als, wat is de volgende praktische plek om naartoe te gaan?

Stefanie O'Connell Rodriguez: Hoe maak je een financieel plan als je niet eens zeker weet wat je met je geld wilt betalen? Als 34-jarige weet ze nog steeds niet of ze ooit wil een huis kopen of kinderen krijgen, er is veel aan het verhaal van Blake dat mij persoonlijk aanspreekt. En ik heb soortgelijke gesprekken gehad met zoveel vrienden, die de druk voelen om op een bepaalde leeftijd bepaalde mijlpalen te bereiken, in de voetsporen van hun ouders te treden of hun leeftijdsgenoten bij te houden.

De druk is echt. Maar dat geldt ook voor het verlangen naar financiële onafhankelijkheid, veiligheid en vrijheid. Dus na de pauze praten we met een financieel expert over haar stapsgewijze proces om abstracte dromen en verlangens om te zetten in een praktisch, concreet geldplan, gebaseerd op onze waarden.

Paula broek: Mijn naam is Paula Pant. Ik ben de gastheer van de Afford Anything-podcast en de oprichter van betaalanything.com, een platform dat zich toelegt op het idee dat je alles kunt betalen, maar niet alles.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Paula's filosofie is gebaseerd op het idee dat we allemaal een eindige hoeveelheid tijd, energie, aandacht en natuurlijk geld - en elke dag nemen we beslissingen over hoe we die beperkt willen besteden middelen. Dus elke beslissing die we nemen is in feite een afweging tegen een andere keuze. Als ik bijvoorbeeld mijn geld aan X uitgeef, is dat geld dat ik nu niet aan Y kan besteden.

Op haar podcast Afford Anything moedigt Paula haar luisteraars aan om bewuster na te denken over deze beslissingen en afwegingen - en om hun tijd, energie, geld, enz., rond hun waarden, in plaats van te vervallen in standaardbeslissingen op basis van enkele van de druk en verwachtingen die naar voren kwamen in mijn gesprek met Blake.

Stefanie O'Connell Rodriguez:  Een deel van de Afford Anything-afweging is om te kunnen zeggen, oké, wil ik dit of wil ik dit? Maar als je niet helemaal duidelijk bent waar je heen gaat, denk ik dat het moeilijk kan zijn om erachter te komen wat je prioriteit moet geven en hoe je die afwegingen moet maken. Dus hoe raad je mensen aan om in contact te komen met waar ze de richting van hun leven willen uitgaan?

Paula broek: Dat is de moeilijkste vraag. De overgrote meerderheid van de vragen die ik krijg zijn: 'Hé, hier zijn meerdere echt goede keuzes, welke moet ik kiezen?' En dat is waar mensen denken dat geldbeheer over geld gaat. Het gaat eigenlijk over het leven, je neemt eerst de beslissingen over het leven, en dan gebruik je het stuk financiële planning, het stuk geldbeheer om daaromheen uit te voeren. Waar mensen vaak de fout in gaan, is door die stappen in omgekeerde volgorde uit te voeren, door geld hun besluitvorming te laten bepalen, in plaats van het leven de leider te laten zijn. Weet je, ik kan niet voor je antwoorden wat je echt wilt.

Maar de volgorde van operaties is om eerst uw visie voor de komende 10 jaar te bepalen. En laat je geld volgen in plaats van jezelf te beperken door te zeggen: ik kan me eigenlijk alleen X, Y, Z veroorloven. En zo ga ik ervoor kiezen om te leven.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Ik denk dat veel dingen die in dit gesprek naar voren kwamen, maar ook vragen die we van veel luisteraars kregen, zijn dat de beslissingen rond wat ze vervolgens moesten doen, werden duidelijk gevormd door een idee van wat mensen dachten dat ze zouden moeten doen, in tegenstelling tot wat ze eigenlijk gezocht. En ook gewoon een gevoel van, ik ben X jaar oud. Ik zou X, Y, Z moeten hebben.

Paula broek: Dat is een van de manieren van denken, een van de ideeën die mensen in de schulden houdt of hen ervan weerhoudt hun nettowaarde op te bouwen. Omdat mensen zo vaak denken, nou ja, op leeftijd X, zou ik een huis moeten hebben of op leeftijd X, zou ik niet bij kamergenoten moeten wonen. En er zijn twee verschillende soorten mensen - er zijn mensen die er absoluut een hekel aan hebben om met kamergenoten samen te leven, en er zijn andere mensen die er echt van genieten. of ze zijn er op zijn minst neutraal over en vinden het niet erg, maar ze snappen dit idee in hun hoofd van, nou, ik ben 30 worden, dus ik zou niet moeten, of weet je, ik ga trouwen en, en een getrouwd stel, zou niet mee moeten leven huisgenoten. Dat is eigenlijk alleen iets voor singles. En dat idee wordt gevormd door sociale druk, het is gevormd door wat zullen anderen denken in plaats van wat ik echt wil?

Ik weet dat ik maar één casestudy ben, maar het heeft me veel geholpen. Ik ben niet geboren in de Verenigde Staten. Ik ben geboren in Katmandu. Ik kwam als baby naar de VS en mijn ouders waren bijna 40 toen ze naar de VS verhuisden en dus haalden ze geen rijbewijs en hadden ze pas hun eerste auto als ik denk dat mijn vader misschien 41 of 42 was.

Dus die stap die veel mensen zetten als ze 16 zijn bij het kopen van hun eerste auto, mijn ouders hebben hun eerste gedeelde auto gekregen toen ze begin veertig waren. En toen ik werd geboren, waren ze getrouwd met een baby en woonden we in een appartement.

Omdat ze midden in hun leven naar de Verenigde Staten kwamen, konden ze zich niet inlaten met deze sociale scripts van, weet je, tegen 35 of tegen 40 Ik citeer, zonder citaat, verondersteld een huis te bezitten. Er zijn veel immigranten die hier op latere leeftijd komen en daardoor op latere leeftijd aan hun leven beginnen en deze mijlpalen doormaken. Als je pas op je 50e naar Amerika verhuist, koop je misschien pas je eerste huis als je 55 of 60 bent. Dat is gewoon dat jij te maken hebt met het leven zoals het zich ontvouwt. Er valt veel te leren door jezelf te omringen met die verhalen.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Verschillende modellen hebben van hoe volwassen zijn eruitziet of vervuld wordt, dat is echt waardevol. En ik denk dat het heel gemakkelijk is om in een bubbel terecht te komen, maar ik wil het ook hebben over het praktische financiële deel hiervan. Is er een markering, zou je zeggen, waardoor iemand bereid zou zijn om een ​​enorme mijlpaal te nemen, zoals het kopen van een huis?

Paula broek: Nou, eerst en vooral, ontdoen van hoge rente creditcardschulden. Er zijn andere, minder flagrante vormen van schulden. Alsof je een autolening hebt met een rente van 2%, dat is zo'n lage rente dat dat prima is. Als je studieleningen hebt tegen een rentetarief van 3% of een rentetarief van 4%, zou ik eerlijk gezegd niet haasten om die af te betalen.

Maar als u iets heeft met een rentepercentage van ongeveer 7%, 8% of hoger, is uw eerste prioriteit om die af te betalen. Dus elke hoge renteschuld afbetalen en een noodfonds oprichten dat ten minste zes maanden aan onkosten vertegenwoordigt. Dat zijn volgens mij de twee markeringen.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Zijn er nog andere stukken waarvan u denkt dat we het over financiële basis moeten hebben voordat we het over andere dingen hebben? Ik bedoel, we hebben het over een huis, maar we hebben het ook over alles.

Paula broek: Ik denk niet dat er andere fundamentele onderdelen zijn die noodzakelijkerwijs op hun plaats moeten zijn, want alles waar we het over hebben, of het nu gaat om het kopen van een enkele familie naar huis, of betalen voor een bruiloft of betalen voor het volgen van schoolgeld, betalen voor een mini-pensionering waarin je een jaar vrij neemt van je werk en door Oost-Europa reist Europa. Rechtsaf? Zoals elke schuine streep zijn dit allemaal leuke, geweldige dingen om te doen als dat is wat je wilt doen, maar ze zijn allemaal optioneel. Geen van hen is vereist.

En dus denk ik dat als je eenmaal die basis hebt gelegd, je dat assortiment aan opties eens bekijkt en zegt, nou ja, wat wil ik doen? Wil ik wat geld sparen zodat ik het komende jaar door Litouwen en Letland kan reizen, of wil ik hetzelfde bedrag en dezelfde cashflow door de graduate school halen?

En beide zijn goede opties. Dat is aan jou. Dat is zoiets als waar volwassenheid deze echt opwindende roman voor je eigen avontuur wordt.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Hoe krijgen we mensen in die mentaliteit om de reikwijdte van wat mogelijk is te verbreden?

Paula broek: Ik denk dat blootstelling aan verhalen van mensen die het doen, je naar podcasts kunt luisteren en boeken kunt lezen en blogs kunt lezen van mensen die in soortgelijke situaties verkeren als jij die het ding doen waarvan je denkt dat je ze zonder citaat citeert kan niet.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Wat is die balans tussen het vinden van inspiratie voor andere modellen versus jezelf vergelijken met een statistiek die misschien niet eens relevant voor je is, maar waar je je gewoon slecht over voelt.

Paula broek: Ja. Ik bedoel, veel daarvan is sociale vergelijking. Mensen zijn sociale dieren. Het is normaal om te vergelijken, maar het is niet gezond. Stel je voor dat we allemaal ons gewicht met elkaar begonnen te vergelijken? Alsof dat een recept is voor wat ongezond denken en ongezond gedrag, omdat gewicht sowieso niet eens een goede manier is om iets over een persoon te weten. En als je iemands gewicht terugbrengt tot slechts een getal en dan vergelijkingen gaat maken, leidt dat tot heel ongezond denken. En toch doen we dat de hele tijd met geld.

We weten misschien niet per se hoeveel iemand verdient, maar we zoeken naar deze externe aanwijzingen. We kijken naar hoe groot hun huis is of in welke auto ze rijden, of zelfs zoiets eenvoudigs als welke handtas ze dragen. En we kijken naar deze aanwijzingen en we doen aannames over hun financiële toestand. En dan beginnen we onszelf daarmee te vergelijken, zoals, wauw, ze draagt ​​een Louis Vuitton. Ik weet het niet, wat betekent dat over ons? Maar we kennen het achtergrondverhaal niet. We weten niet of dat de overhandiging van haar tante was die ze gratis kreeg. We weten niet of die tas, of ze ervoor heeft betaald, of dat 10% van een salaris vertegenwoordigt, of 50% van een salaris, of een volledig salaris van twee weken? We hebben geen idee wat dat is.

Het komt steeds weer terug op het idee van zoals hoe minder we onszelf kunnen vergelijken met anderen, hoe beter. En toch moeten we erkennen dat het instinct om dat te doen natuurlijk is. We hoeven ons dus niet slecht te voelen over het feit dat we het doen - vergelijken is mens zijn, maar sommige dingen die mensen doen, zijn gewoon niet gezond.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Er was nog een ander deel van dit soort angst om iets te missen in mijn gesprek met Blake en dat was niet alleen de, de FOMO van mijlpalen in het leven die ze niet halen, maar ook de FOMO van prestatiemijlpalen rond financiën specifiek.

Paula broek:  Er is een concept dat overlevingsvooroordeel wordt genoemd, waarbij we de verhalen niet horen van mensen die geld hebben verloren. En we horen de verhalen niet van mensen die gewoon een beetje blut waren, of misschien maar matige winst maakten.

Ik heb investeringen gehad waarbij ik 2%, 3% winst heb gemaakt, ik maak geen screenshots en deel daar geen foto's van. Zoals, nou, kijk, iedereen, my, mijn Ethereum is twee en een half procent gestegen. Maar als een persoon acht keer winst maakt, zijn ze er natuurlijk enthousiast over en willen ze dit ding delen waar ze enthousiast over zijn, dus posten ze het online. Het is niet alsof ze niet proberen snode of misleidend te zijn. Ze zijn er gewoon opgewonden over. En wat er dus gebeurt, is dat we dit mediadieet krijgen om alleen de overwinningen te zien en het vertroebelt ons denken.

En dan wordt dit idee gevormd als, kom op, wie wil er niet binnen een maand 45% rendement behalen. Rechtsaf? Alsof het natuurlijk is dat als je denkt dat iedereen deze gekke winsten op de markt maakt en zij al dit snel en gemakkelijk geld verdienen. Wie zou niet in de verleiding komen om daarin te stapelen? Wie zou er niet wat FOMO ervaren?

En toch is de realiteit dat als iemand zich daarin wil wagen, het strategisch moet zijn. Het moet opzettelijk zijn, en het moet deel uitmaken van een veel groter geheel. Je begint door holistisch te kijken, alsof je begint met het einde in gedachten. Wat is mijn volledige financiële portefeuille?

Hoeveel wil ik uitgeven van alles wat ik verdien en hoeveel wil ik sparen? En in deze context gebruik ik het woord opslaan om alles te betekenen dat uw nettowaarde zou kunnen verbeteren. Dus letterlijk sparen op een spaarrekening of beleggingen of versnelde aflossingen op de schuld boven het minimum. Rechtsaf?

Dus hoeveel geld van elk salaris wil ik besteden aan verbetering van het nettowaarde? Dat is de eerste vraag die u stelt, en als u eenmaal dat aantal heeft bepaald, budgeteert u dat aantal verder. Dan is het: 'Oké, van dit geld dat ik besteed aan verbetering van het nettovermogen, hoeveel wil ik besteden aan een noodfonds? Hoeveel gaat er naar het versnellen van de schuldaflossing? Hoeveel gaat er naar, pensioenrekeningen zoals traditionele pensioenrekeningen, zoals 401ks of IRA's en hoe veel gaat naar uh, "stonks" en crypto en weet je, al deze andere, zoals sexy, leuke, glamoureuze soorten investeringen? '

Ik zeg niet, doe het niet. Ik speel dat spel ook, maar ik doe het met een heel specifiek deel van mijn totale portfolio.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Prioriteiten stellen wordt echt heel moeilijk. En uiteraard zal dit verschillen van persoon tot persoon en van financiële omstandigheid tot financiële omstandigheid, financieel doel, tot financieel doel. Maar enige gedachten over hoe te beginnen met het stroomlijnen en het uitzoeken van die volgorde van prioriteiten?

Paula Pant: W.Als het om die levensstijldoelen gaat, is wat ik leuk vind om te doen. Brainstorm eerst over elk doel dat je hebt. Misschien wil je een huis kopen en reizen en gewoon een bruiloft organiseren en naar de middelbare school gaan. Laat jezelf eerst onbeperkt brainstormen. Hier, in een perfecte wereld, is dit alles wat ik zou willen doen.

Brain dump dat allemaal, want als je het in je hoofd houdt, zal dat stressvol zijn. Er is een catharsis om het op papier te zetten. En als je dat allemaal eenmaal op papier hebt gedumpt, stel dan als een ballpark-cijfer in voor hoeveel dat gaat kosten.

Oké - bruiloft, $ 10.000. Weet je, je reis van zes maanden, een kleine mini-sabbatical mini-pensionering - daar ga je $ 15.000 voor uitschrijven, toch. Dus begin dollarcijfers toe te voegen aan elk van die doelen en zet dan een ideale datum voor elk van die doelen. En vanaf dat punt wordt het een simpel verdelingsprobleem, toch?

Als je $ 15.000 wilt reizen en je wilt dat die reis over 15 maanden begint, dan wordt dat duizend dollar per maand. Rechtsaf. En dus begin je een beetje te verdelen hoeveel geld je elke maand zou moeten sparen om elk doel te bereiken. En wat er gaat gebeuren, is dat de spaarquote oploopt tot een onrealistisch, astronomisch cijfer, maar nu kun je naar elk doel en de bijbehorende tijdlijn kijken. Je hebt dat uitgesplitst in termen van wat dat betekent per maand. En nu u weet dat u twee keuzes heeft: elimineren of uitbreiden. De twee E's. Dus welke van die doelen ga je elimineren? En welke ga je dan gewoon de tijdlijn verlengen, zodat je een kleiner bedrag per maand zou moeten sparen op weg naar dat gegeven doel.

Stefanie O'Connell Rodriguez: En voor doelen die niet per se zo duidelijk zijn, laten we zeggen - alsof ik gewoon meer flexibiliteit en meer tijd wil, zodat ik een baan heb waar ik vanuit huis werk.

Ik kan de halve dag op het strand doorbrengen. Ik kan mijn familie bezoeken wanneer ik dat wil, hoe kun je iets maken dat een beetje meer gaat over het gevoel van vrijheid en flexibiliteit, en verander het in iets dat een beetje tastbaarder is, dat je kunt afbreken en veranderen in een splitsingsprobleem, zoals jij zei.

Paula broek: Dus daarvoor zijn er drie dingen die ik aanbeveel, een daarvan is schuldenvrijheid. Eh, en nogmaals, soms is het logisch om er strategisch voor te kiezen om een ​​laagrentende schuld vast te houden. Dus ik zeg niet dat iedereen schuldenvrij moet zijn, of zelfs dat dat noodzakelijkerwijs de beste keuze is. Maar u weet zelf of dat een psychologisch gevoel van vrijheid gaat produceren. En als dat zo is, weet u, zelfs als het aflossen van een lage renteschuld wiskundig gezien niet de meest verstandige benadering is. Als het je dat gevoel van vrijheid geeft, als het je dat psychologische gevoel van opluchting geeft en je vermindert Angst, misschien is dat iets dat u om emotionele redenen prioriteit geeft, niet om wiskundige redenen degenen.

Dus een daarvan is schuldvermindering of afschaffing om te helpen, bijvoorbeeld, dat gevoel van vrijheid te vergroten. De tweede is dat noodfonds. En ik ben van mening dat iedereen minimaal zes maanden zou moeten zijn, maar als je de jouwe verlengt tot negen maanden of zelfs 12 maanden, komt daar een enorm psychologisch voordeel uit voort.

En dan is het derde deel ervan: voldoende investeringen hebben, dat we het in mijn gemeenschap "f-you" -geld noemen. Alsof je voldoende investeringen hebt, zodat als je werk niet leuk vindt en die van jezelf, je werkplek verandert in een giftige werkcultuur, heb je genoeg geld om het je baas te vertellen, zoals F jij en, en te lopen weg.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Dat is het soort geld dat ik wil.

Paula broek: Precies. En dat betekent niet per se dat je voor altijd werkloos moet zijn. Zoals veel mensen zo verstrikt raken in het idee van financiële onafhankelijkheid, en dat is het idee dat het voor altijd duurzaam is. En dat is zo'n groot doel.

Dat is zo'n verheven doel dat er mensen zijn die denken dat als ik dat niet heb, ik niets heb. Maar in werkelijkheid heb je dat negen van de tien keer niet nodig. Je hebt gewoon genoeg geld nodig om het je baas te vertellen, te scrammen en vervolgens zes maanden of negen maanden of 12 maanden te onderhouden terwijl je op zoek bent naar een andere baan.

Paula broek: Als u niet weet waarvoor u spaart, zult u waarschijnlijk niet goed sparen, want als je wordt niet gemotiveerd door een krachtig waarom, dan is het op dit moment heel gemakkelijk om meer uit te geven - zoals het gewoon is is. Dus ik zou zeggen: kies een doel, welk doel dan ook. Maakt niet uit of het het doel is waar je aan vasthoudt, zoals je mag doelen midstream veranderen, maar als je maar kiest een doel en begin eraan te werken, dan boek je waarschijnlijk meer vooruitgang dan wanneer je geen doel voor ogen had alle.

En als je dan halverwege bent op weg naar een bepaald doel en je hebt die verandering van hart, geef jezelf dan toestemming om die verandering van hart te ondergaan. Alsof er deze uitdrukking is: planning is alles, maar plannen zijn niets. Het is zoiets als het stellen van doelen - alsof die reis naar een doel alles is. Maar het doel zelf is niets. Het doel van een doel is om u te motiveren om het soort gedrag te vertonen dat een persoon zou hebben om het te bereiken.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Nou, en het hele doel van het stellen van een doel is omdat het de bedoeling is dat als ik dit bereik, ik dit zal voelen. En je hebt al voor ons vertaald hoe je een gevoel kunt omzetten in tastbare financiële doelen. Dus laten we beginnen met hoe we ons willen voelen, waarvoor bijna iedereen waarschijnlijk vrijheid en flexibiliteit zal zijn in een bepaalde hoedanigheid. En je hebt ons een sjabloon gegeven hoe je dat in tastbare cijfers kunt veranderen.

En ik denk dat waar je ook bent, of je nu zoveel doelen hebt of gewoon niet zeker weet wat je nu moet doen, dat is een geweldige plek om te beginnen.

Uitzoeken waar je 'zou moeten' zijn op de leeftijd van 30, 40 of 50 is lang niet zo belangrijk als uitzoeken wat je echt wilt en hoe je dat kunt krijgen.

Terwijl sommige benchmarks kunnen soms wees behulpzaam, het heeft niet veel zin om te komen waar je 'zou moeten' zijn, als het je niet echt kan schelen wat die maatstaf meet of waar je naartoe beweegt.

Voor Blake lijkt het bezitten van een huis als een soort plaatsvervanger te dienen voor zijn gewenste gevoelens van financiële verantwoordelijkheid, onafhankelijkheid en vertrouwen. Maar alleen omdat eigenwoningbezit een manier is waarop Blake zich misschien voelt zoals hij wil met zijn geld, wil dat nog niet zeggen dat het de enige manier is - of zelfs de beste manier.

Financiële planning die begint met uw wensen of uw 'waarom' in tegenstelling tot willekeurige benchmarks, is feitelijk effectiever gebleken, met een studie toen ze ontdekten dat wanneer mensen zich emotioneel bezighouden met hun gelddoelen en hun geldbeheer afstemmen op hun ideale levensstijl, hun spaarquote met 73% toenam.

Dat gezegd hebbende, zijn er een paar financiële elementen die de meesten van ons meer vrijheid en flexibiliteit met geld kunnen bieden. Ten eerste een noodfonds met daarin zes tot twaalf maanden aan onkosten. Vervolgens aflossen van schulden met een hoge rente die duur kunnen zijn om in stand te houden. En tot slot, genoeg sparen en investeren, zodat u wat Paula 'f-you' money_money noemde, kunt gebruiken om vermijd of kom uit situaties waarin u niet wilt zijn, of het nu een doodlopende baan, relatie of leven is situatie.

Met die basis kunnen we vrijer gaan nadenken over alles wat we willen dat ons geld ons kan veroorloven - met behulp van vragen als: hoe wil ik dat mijn leven eruitziet, hoe wil ik dat breng mijn tijd door en wat zou een ideale dag in het leven zijn - in plaats van vragen als wat moet ik bereikt hebben tegen de tijd dat ik 30 of 40 ben of een andere willekeurige deadline, zoals onze gids.

Dit is Money Confidential van Real Simple. Als je, net als Blake, een geldgeheim hebt waar je moeite mee hebt om te delen, kun je me een e-mail sturen op money dot vertrouwelijk op real simple dot com. U kunt ook een voicemail voor ons achterlaten op (929) 352-4106.

Money Confidential wordt geproduceerd door Mickey O'Connor, Heather Morgan Shott, ik, Stefanie O'Connell Rodriguez O'Connell Rodriguez. Met dank aan ons productieteam bij Pod People: Rachael King, Matt Sav, Danielle Roth, Chris Browning en Trae Budde.

Als je het leuk vindt wat je hoort, overweeg dan om een ​​recensie voor ons achter te laten op Apple Podcasts of om je vrienden over Money Confidential te vertellen. Real Simple is gevestigd in New York City. U kunt ons online vinden op realsimple.com, en u kunt zich abonneren op onze gedrukte publicatie door naar Real Simple te zoeken op www.magazine.store.

Bedankt dat je bij ons bent gekomen en we zien je volgende week.