Volgens nieuw onderzoek zijn dit de beste en slechtste toestanden bij recycling
Of het nu komt door natuurtoerisme of de nabijheid van Canada (dat, ter informatie, veel beter doet dan wij op het gebied van recycling), Maine wint de recyclingrace, volgens gegevens in de "50 staten van recycling"rapport, met maar liefst 72 procent recyclingpercentage. Andere staten die in de top 10 zijn opgenomen, zijn Vermont, Massachusetts, Connecticut, New York, New Jersey, Oregon, Minnesota en Michigan. Van de 10 staten met de hoogste recyclingpercentages voor PET-flessen en aluminium blikjes (PET staat voor polyethyleentereftalaat - een recyclebaar materiaal) hebben er negen een "flessenrekening”En infrastructuur voor recycling aan de kant van de weg. Een “flessenrekening” is een andere benaming voor het statiegeldrecht of statiegeldsysteem (DRS). Een flessenrekening "vereist een minimaal restitueerbaar statiegeld op bier, frisdrank en andere drankverpakkingen om een hoge mate van recycling of hergebruik te garanderen", aldus BottleBill.org.
Bovendien "hebben acht van de top 10 recyclinglanden per ton de hoogste stortkosten per ton", zegt Sara Axelrod, directeur duurzaamheid bij Ball Corporation. “Beleidsmakers moeten slim recycling- en afvalbeheerbeleid combineren, zoals DRS, stortverboden, EPR (extended producer verantwoordelijkheid), of verwijderingskosten met investeringen in lokale infrastructuur om een systeem te ondersteunen dat echt stimuleert circulariteit. "
In wezen hebben overheidsinstanties in deze toprecyclingstaten een robuustere greep op hun recyclinginitiatieven, waardoor zowel consumenten als bedrijven worden beïnvloed om te recyclen.
Een sweep van de meest zuidelijke grens van de VS onthult de slechtste staten van het land op het gebied van recycling, inclusief, in afnemende volgorde: Nieuw Mexico, Texas, Alabama, Oklahoma, Mississippi, South Carolina, Tennessee, Alaska (de vreemde eend in de bijt, regionaal), Louisiana en West Virginia. West Virginia sluit de ronde af met een recyclingpercentage van 2 procent.
Het rapport was echter niet bedoeld om staten te onderscheiden, maar eerder om ons recyclingsysteem in een objectief licht te presenteren. Het is een momentopname die volgens Axelrod bevestigt dat het Amerikaanse recyclingraamwerk moet worden verbeterd.
“Recyclingbeleid en -infrastructuur verschillen sterk tussen staten en gemeenten; we hebben geen gemeenschappelijk systeem om de recyclingprestaties te meten; en recycling als geheel is ondergefinancierd ”, zegt ze. "Het is geen verrassing dat veel mensen in de war zijn over wat en hoe te recyclen, "Inderdaad, als het gaat om recyclingsystemen, is er geen gemeenschappelijke basis in het hele land. Het recyclingsysteem is in de jaren vijftig ontstaan en in de jaren tachtig enigszins herzien. In de context van de volume van consumentisme we zien vandaag, de discrepanties en tekortkomingen zijn geen verrassing.
VERWANT:6 Recyclingfouten waaraan u schuldig bent - en hoe u ze kunt verhelpen
De studie werd gepubliceerd net na de hernieuwde discussie achter de Break Free From Plastic Pollution Act, dat tot doel heeft het ontoereikende recyclingsysteem van Amerika te hervormen door de hoeveelheid verkwistend plastic geproduceerd en verschuiven de last van afvalbeheer op bedrijven die het produceren. Axelrod is het ermee eens dat "beleid en infrastructuur die samenwerken, het succes op zowel staats- als nationaal niveau zullen stimuleren." Echter, "verbeterde consumenten [educatie en] adoptie - begrip welke materialen zijn echt recyclebaar, en hoe ze te recyclen—Is cruciaal om echt impact te hebben ”, voegt ze eraan toe. "Op institutioneel niveau doen we ons werk goed als we het halen dagelijkse recycling gemakkelijk voor consumenten overal. "
Tegenwoordig wordt slechts 25 procent van het Amerikaanse afval gerecycled, en het is aan ons als consumenten en beleidsmakers bedrijven en overheidsinstanties om zowel afval te verminderen als de recyclingvoorschriften te verbeteren om de planeet te respecteren grenzen.