Prijsgids voor chocolade: is dure chocolade beter?

Je kunt voor een dollar een chocoladereep vinden. Je kunt ook chocoladerepen vinden voor $ 5, $ 8 en $ 12. Verbazingwekkend genoeg kun je chocolaatjes van zeer hoge kwaliteit vinden voor nog meer, zoals meer dan je zou betalen voor een fles wijn of een ribeye steak. Wat maakt deze anders? En zijn de hiaten zo groot dat duurdere bars de investering waard zijn?

Het antwoord: het hangt ervan af.

Sommige repen smaken naar ho-hum-chocolade. Anderen zullen je misschien verbazen, terwijl ze diep proeven van chocolade, maar ook van bosbessen en aarde, waardoor een reep van $ 1 naar was smaakt. Hoe is dat mogelijk? Het begint met de twee verschillende groepen chocolademakers.

De twee groepen zijn grote bedrijven die op grote schaal opereren en veel kleinere ambachtslieden. De enige belangrijke scheidslijn tussen deze twee groepen: de ingrediënten die ze gebruiken.

Ambachtslieden hebben een puristische benadering. Velen gebruiken alleen cacao, cacaoboter en suiker. Anderen voegen misschien een beetje vanille toe. Wat ambachtslieden nalaten te doen, is een beroep doen op emulgatoren en heel veel suiker, tactieken die veel voorkomen bij het maken van goedkopere repen op industriële schaal. Grote producenten maken chocolade met meer suiker. Deze chocolade is ook uniformer van batch tot batch om (meestal globale) consistentie te garanderen.

Door goedkope bonen uit veel cacaoproducerende regio's te mengen, kunnen ze uniformiteit bereiken. Deze strategie druist in tegen de benadering die op ambachtsniveau wordt gebruikt. Hoewel je chocolademengsels zult vinden die zijn gemaakt door doordachte chocoladekunstenaars, zijn deze melanges met meer zorg gemaakt. Het is echter waarschijnlijker dat je kleine chocolademakers zult vinden die single-origin en single-estate repen maken, gemaakt van cacaobonen die uit slechts één land of slechts één teler komen. (Chocolade is op deze manier als wijn.)

In wezen benaderen ambachtelijke chocoladekunstenaars ingrediënten om de kleine verschillen die je van plaats tot plaats in cacao ziet te accentueren, terwijl industriële chocolademakers ze nivelleren.

Het proces van het maken van chocolade is lang. Ten eerste verbouwen warme boerderijen cacao, of grote knoestige peulen die eruit zien als platte, kleurrijke voetballen. Van binnen groeien cacaobonen. Boeren oogsten, fermenteren en drogen ze voordat ze naar chocolademakers worden verzonden. Omdat het proces niet alleen het kweken omvat, maar ook extra stappen omvat, is cacao veel ingewikkelder dan fruit of groenten die direct van de wijnstok klaar zijn, zoals tomaat.

Veel kleine ambachtslieden die met afzonderlijke boerderijen werken, krijgen een diep inzicht in het vroege proces. Velen bezoeken zelfs boerderijen en worden zich er terdege van bewust hoe boeren cacao fermenteren en drogen, twee stappen die de uiteindelijke smaak bepalen. Dit geeft hen een voorsprong op industriële producenten.

Helaas maken sommige chocoladeboeren gebruik van kinderarbeid. Voordat u genoegen neemt met een groot of ambachtelijk merk, moet u onderzoeken of het cacao die volgens deze methoden wordt verbouwd, vermijdt.

Na het kweken, fermenteren en drogen nemen chocolademakers het over. Vanaf hier moet cacao worden geroosterd, gekraakt, gewanst en gemalen. Ten slotte wordt het verwarmd en getemperd tot zijn uiteindelijke vorm.

Elke fase kan het eindproduct veranderen. Bijvoorbeeld: roosteren, wat enkele van de kleinste producenten in huisovens doen. Industriële chocoladeproducenten hebben de neiging om, net als veel grote koffiebedrijven, bonen te roosteren. Ambachtelijke chocolademakers roosteren bonen malser, met als doel unieke kwaliteiten en nuances naar voren te brengen.

Ambachtelijke chocoladerepen kunnen verbazingwekkend variëren. Sommige hebben misschien tonen van frambozen, andere van hooi en honing. Een gemeenschappelijk kenmerk is dat ze allemaal de neiging hebben om een ​​diepe, donkere intensiteit te hebben die het industriële product net verbleekt. Aan de andere kant smaakt chocolade op grote schaal naar, nou ja, chocolade - het soort chocolade dat we al van kinds af aan hebben geproefd. Het brengt zachtheid, gelijkheid en een doorsnee smaak die moeilijk te beschrijven is, behalve als chocoladeachtig.

Het knutselmateriaal toont meer karakter en variatie. Single-origin en single-estate bars hebben dat zelfs terroir, de smaak van de plaats. Net als druiven voor wijn, absorbeert cacao de subtiliteiten van de zon, aarde en lucht waar het wordt verbouwd. Het kan zelfs meer plaats krijgen door de fermentatie- en droogprocessen. Ambachtslieden proberen plaatsspecifieke subtiliteiten naar voren te brengen. Het resultaat? Een diepere, smaakvollere, interessantere reep.

Chocolade zou je lippen in een glimlach moeten krullen, beter je dag, je gelukkig maken. Eet rond. Kijk wat je leuk vindt. Als je de voorkeur geeft aan de balk van $ 1, blijf daar dan bij. Maar wat je leuk vindt, is misschien wel een ambachtelijke chocolade die met de hand is gevormd, dus open je geest en probeer er een paar.