Hoe groot ben je een fan?

Wanneer de tv-show, Star Trek, ging uit de lucht in 1969, de legioenen fans weigerden het te laten verdwijnen. Dankzij hun steun kon de maker van de show, Gen Roddenberry, om de interesse lang genoeg levend te houden om een ​​nieuwe franchise te lanceren en, uiteindelijk, een hele industrie met films, televisieshows en boeken voor de gelovigen. Op vrijwel dezelfde manier creëerde filmproducent / schrijver George Lucas zijn eigen franchise, te beginnen met de hit uit 1977, Star Wars. En we hebben sindsdien talloze andere mediasensaties gezien tijdens filmfranchises zoals de Harry Potter en Schemering films.

Maar wat is een fan? Hoewel er verschillende verklaringen zijn voor de oorsprong van het woord 'fan' (mijn persoonlijke favoriet is dat het een afkorting is voor) "fanaticus"), de beste definitie is dat een fan "een persoon is die enthousiast is toegewijd aan iets of iemand, zoals een band, een sport- team, een boek of entertainer. "Fans zijn de drijvende kracht die film-, televisie-, sport- en muzieksterren in het bedrijfsleven houden (en verplichten om bodyguards in te huren) en hun enthousiasme, of

maniekan soms ronduit angstaanjagend zijn. In het geval van de Harry Potter-boeken lezen zelfbeschreven fans de laatste boekaflevering vertoonde symptomen die sterk lijken op de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorder-IV criteria voor verslaving. Dit omvat opname, depressieen verlies van motivatie zo lang als zes maanden na afwerking Harry Potter en de relieken van de dood. Fan zijn kan soms moeilijk zijn.

Naarmate meer en meer mensen zich wenden tot films, televisie en internet voor entertainment, fan gemeenschappen ontstaan ​​steeds meer, waardoor mensen kunnen deelnemen op manieren die ze nooit doen kon eerder. Fan zijn is meer geworden dan alleen waardering tonen voor iets leuks, het is een manier geworden waarop mensen hun leven met elkaar kunnen delen. Hoewel er letterlijk duizenden verschillende fanclubs zijn, gedijen ze allemaal op individuen die deelnemen om hun liefde en waardering voor het doel van hun fandom te delen. Of het nu gaat om een ​​enkele persoon, een muziekband of een sportteam, een televisieshow, een boeken- of filmfranchise of een heel genre, fans delen hun enthousiasme vaak met elkaar via discussies, conventies of zelfs door hun eigen creatieve inspanningen (inclusief fan) fictie, filksen kunst).

Toch was het de ontwikkeling van het internet die de fanculturen echt deed bloeien. De meeste op fans gebaseerde interacties vinden tegenwoordig online plaats met hele gemeenschappen en miljoenen fans gebruiken hun lidmaatschap in deze verschillende gemeenschappen om hun eigen identiteit te uiten. Volgens theorie over sociale identiteitkunnen de verschillende groepen waartoe mensen behoren een bron van trots zijn en zelfvertrouwen, iets dat tot het uiterste kan worden doorgevoerd bij muziek- en sportfans (inclusief flagrante voorbeelden van voetbalvandalisme). Hoewel sociaal identiteit De theorie is grotendeels gericht op etnische en politieke verschillen, we zien meer onderzoek naar hoe het kan worden gebruikt om uit te leggen hoe fans ervoor kiezen zichzelf te identificeren. Het kan ook uitleggen hoe fans hun groepsidentiteit gebruiken om hun houding ten opzichte van de wereld vorm te geven en hoe ze omgaan met andere mensen, zowel met medefans als met het grote publiek.

EEN nieuwe onderzoeksstudie gepubliceerd in Psychology of Popular Media Culture bekijkt hoe fans hun enthousiasme voor mediafranchises gebruiken om hun eigen identiteitsgevoel vorm te geven. Uitgevoerd door Samantha Groene en Vanessa Hettinger van de University of South Florida, onderzoekt de studie mensen die behoren tot twee van de sterkste fandoms van vandaag, de boeken- en filmfranchises van Harry Potter en Twilight, en hoe ze zouden kunnen reageren op het hebben van hun fanidentiteit bedreigd.

Voorafgaand aan de studie ontwikkelden Groene en Hettinger een psychometrische test van de identiteit van fans, die ze de Fandom Measure noemden. Dit omvat items die betrekking hebben op hoe fans zich identificeren met hun interesse, hoe ze zich verhouden tot andere fans en hoe vaak ze deelnemen aan fanactiviteiten. Na het te hebben getest met behulp van online fansites, ontwikkelden de auteurs een definitieve versie van vierenveertig items, waaronder "Een fan zijn definieert mij" en "Een website bezoeken met betrekking tot je faninteresse".

Voor de studie zelf, 249 studenten (meestal vrouwen) die zichzelf identificeerden als Harry Potter of Twilight-fans werden gerekruteerd om een ​​"Fandom-test" te voltooien om te meten hoeveel ze van hun fan wisten interesseren. Ze kregen allemaal te horen dat het onderzoek bestond uit het meten van hun op fans gebaseerde kennis en "persoonlijkheid"in relatie tot andere fans. De test bestond uit tien Harry Potter-specifieke vragen zoals "Van welk type hout is Harry Potter's toverstok gemaakt?" en tien Twilight-specifiek vragen als "Welke twee dingen zei Bella Swan dat bloed rook?" De rest van de items was neutraal en kwam van een andere persoonlijkheid maatregelen.

De volgende fase van het experiment betrof het soort feedback dat elke deelnemer ontving over hoe ze de Fandom-test deden. Na het voltooien van de Fandom-maat op de computer om te zien hoe sterk ze voelden over Harry Potter of Twilight, ze kregen vervolgens valse feedback, afhankelijk van de experimentele toestand waarin ze zich bevonden toegewezen. Aan deelnemers met de bevestigde feedbackconditie werd hen verteld dat ze ver boven het gemiddelde scoorden voor hun Harry Potter- of Twilight-kennis in vergelijking met andere fans. Dit soort positieve feedback helpt hun persoonlijke identiteit als fans te versterken en hun zelfrespect te vergroten.

Voor deelnemers toegewezen aan de dreigen feedbackconditie, precies het tegenovergestelde werd gegeven en hun werd verteld dat ze ver onder andere fans scoorden in hun kennis over hun favoriete franchise. Dit leidt tot een verminderd gevoel van eigenwaarde omdat hun identiteitsgevoel is aangetast. Aan beide voorwaarden werd de deelnemers verteld een essay te voltooien waarin hen werd gevraagd een verhaallijn te bedenken en te schrijven die zich afspeelt in het Harry Potter- of Twilight-universum. Deze essays werden vervolgens gescoord op basis van het aantal woorden, de kwaliteit en de hoeveelheid details.

Zoals verwacht scoorden Harry Potter-fans die bevestigende feedback kregen veel beter op hun essays dan de fans die dreigende feedback kregen. Het is niet verrassend dat de hoeveelheid inspanning die deelnemers aan het essay hebben geleverd, ook afhing van hoeveel ze zichzelf als loyale fans beschouwden. Volgens de sociale identiteitstheorie hebben mensen die zichzelf beschouwen als "serieuze" fans de neiging zich sterk te identificeren met de fancommunity waartoe ze behoren. Wanneer ze positieve feedback krijgen over hun kennis van fans, versterkt dit dit identiteitsgevoel en hun gevoel dat ze bij andere fans horen. Aan de andere kant zou het krijgen van negatieve feedback het tegenovergestelde effect hebben, omdat het dit identiteitsgevoel (althans tijdelijk) bedreigt.

Maar waarom werd ditzelfde effect niet gevonden voor Twilight-fans? Toen Harry Potter en Twilight-fans rechtstreeks werden vergeleken in termen van hun scores op de Fandom maatregel, Groene en Hettinger ontdekten dat Twilight-fans niet zo hoog scoorden als de Potterites. Hoewel beide fanfranchises vergelijkbaar lijken, duurde het Harry Potter-fenomeen veel langer dan het Twilight-fenomeen (dat waren er ook meer Harry Potter-boeken en -films dan voor Twilight), wat kan betekenen dat Harry Potter-fans meer tijd hadden om een ​​sterk gevoel voor te ontwikkelen identiteit.

Hoewel deze studie inzicht kan geven in hoe Harry Potter- en Twilight-fans zichzelf zien, is het moeilijk om sterke conclusies te trekken over de fancultuur in het algemeen. Geen enkele mediafranchise zal hetzelfde zijn, dus generaliseren over verschillende fandoms zal moeilijk worden. Toch betekent een toegewijde fan worden vaak een gevoel van "behoren" tot een grotere fancommunity. Dat gevoel van verbondenheid gaat zeker het identiteitsgevoel dat veel fans hebben vormgeven en het helpt leg het enthousiasme uit dat je vaak ziet bij fancongressen, muziekconcerten en sportarena's over de hele wereld.

Denk dus aan de hordes toegewijde fans over de hele wereld. Het betekent meer voor hen dan u misschien denkt.