Een eenvoudige oplossing voor het tekort aan bedden? Helaas, gevangenis.

Helaas verandert Amerika in Oost-Europa. Er is geen geld meer met een land van zelfgeobsedeerde, tv- en aan suiker verslaafde bankaardappelen die hun mentale en fysieke gezondheid de grond in rennen.

Als ze onvrijwillig zijn gepleegd, betekent dat dat ze gevaarlijk zijn. Waar anders houdt de samenleving gevaarlijke mensen?

Nou, wat een verrassing. Het lijkt erop dat South Dakota het voorwendsel heeft opgegeven dat er een verschil is tussen onvrijwillige toewijding en gevangenisstraf. Laten we voor de duidelijkheid een vluchtige vergelijking maken tussen de twee:

1) Beiden nemen hun vrijheid weg en sluiten er een op in een voorziening die ontworpen is om hen daar te houden zonder de mogelijkheid om uit eigen beweging te vertrekken.

2) Beiden verwijderen de waardigheid en het gevoel van privacy; d.w.z. via striponderzoeken (beide), zichtbare toiletten / douches (gevangenis / cellen) of frequente / continue observatie, inclusief gebruik van de badkamer (onvrijwillige ziekenhuisopname).

3) Beiden zijn stigmatiserend; en misschien wel dubbel voor de geesteszieken die in een gevangeniscel worden vastgehouden, die nu een verslag hebben over geestesziekte en een strafblad (ja, er zou een verslag van hun detentie zijn).

4) Beiden brengen men terug tot het niveau van een kind, niet in staat om zelf beslissingen te nemen op basisniveau (d.w.z. wat te eten - wat te dragen, enz.).

5) Beide dwingen intimiteit met vreemden, vooral in slaaparrangementen.

6) Beiden brengen iemand het risico van geweld van anderen in gevaar.

7) Beiden zijn bereid non-conformiteit te straffen met systemische leegte van personeel.

8) Beide veroorzaken het verlies van bepaalde rechten - eigendom van wapens is de meest voor de hand liggende - en degradeert een naar het tweede klasse (op zijn best) burgerschap.

Dus waarom zou iemand op zoek gaan naar een behandeling voor de geestelijke gezondheidszorg met een dergelijk risico? U wordt behandeld als - en, voor alle doeleinden en doeleinden, - een crimineel. Vaarwel privacy, vaarwel waardigheid, vaarwel zelfwil. Hallo stigma, hallo misbruik, hallo achterdocht en angst (en bedankt, Anonymous, voor die prachtig beknopte verwoording van het stigma waarmee iemand met een psychische diagnose wordt geconfronteerd. Ga jezelf nu alstublieft opleiden voordat je nog meer van zulke belachelijke drogredenen plaatst. Er zijn geen echt gevaarlijkere individuen dan de 0% / 100% als / dan gelovigen zoals jij).

Tenslotte een interessante vraag: blijkt uit het artikel dat de gevangen zitten te wachten op een evaluatie? Zo ja, op welke gronden worden ze vastgehouden? De rechtbanken op federaal niveau hebben geoordeeld dat een politiedetentie niet onnodig veel tijd kan kosten (15 minuten is een soort maatstaf), anders wordt het een arrestatie. Ook is op zijn minst een redelijk vermoeden vereist. Hebben deze mensen een misdaad begaan, of zijn er specifieke, aantoonbare feiten om de detentie te ondersteunen? Zo niet, op welke misdaad worden ze gepleegd?

Onvrijwillige verbinteniswet van South Dakota:

27A-1-2. Onvrijwillige inzet. Een persoon is onderworpen aan onvrijwillige verbintenis als:
(1) de persoon heeft een ernstige psychische aandoening;
(2) Door de ernstige psychische aandoening is de persoon een gevaar voor zichzelf of anderen of heeft een chronische handicap; en
(3) De persoon heeft behandeling nodig en heeft er waarschijnlijk baat bij.

Hoe is dit van toepassing aangezien er geen behandeling in de gevangenis is? Het lijkt erop dat hier burgerrechten worden vertrapt ...

Als je ondersteuning hebt gevonden in mijn bericht, moet je misschien worden geëvalueerd voor een probleem met de geestelijke gezondheid, omdat je zeker iets ziet dat er niet is. Laten we dus eens kijken naar uw uitgangspunt dat alleen de gevaarlijke mensen worden vastgehouden. Hmmm, hoe deze te ontkrachten? Wacht, ik denk dat ik me herinner... Ja, Christina Schumacher. Van de Union Diego Tribune in San Diego: 'Toen ze aankwam bij haar therapie-afspraak, zei Schumacher, werd ze niet ontvangen alleen door haar therapeut, maar een tweede arts, een kliniekdirecteur en twee bewakers, die haar naar de gesloten psychiatrie brachten eenheid. Ze werd daar vijf weken vastgehouden totdat een rechter haar vrijliet ". Niet gevaarlijk. Opgesloten. Gehouden totdat een rechter haar vrijliet (omdat, nogmaals, niet gevaarlijk) Begrijpen?

Mocht U het zich afvragen, ik werk in een ziekenhuis en veel van mijn familie werkt bij de politie. Ik weet hoe geesteszieken (of gewoon ziek) worden behandeld in een ziekenhuis. Ik weet ook uit gesprekken met familieleden hoe ze in de gevangenis worden behandeld. Er is een enorm verschil. De gevangenis is veel erger.
Er is geen 'samenzweringstheorie', alleen feiten. De feiten zijn als volgt: het gebrek aan privacy is vooral om de Gemengde Commissie te sussen, die een richtlijn voor ziekenhuizen over dit soort zaken uitvaardigt (de laatste zijn de doelen voor 2016). Het ziekenhuis wil hun accreditatie behouden. Dit betekent koste wat het kost elke vorm van problemen met de geesteszieke voorkomen, tot en met het vernietigen van de waardigheid en / of een persoonlijk gevoel van veiligheid (is het niet grappig hoe iedereen is zo bezorgd over de veiligheid van zieke individuen, zozeer zelfs dat ze bereid zijn hun persoonlijke integriteit te schenden en hun persoonlijk gevoel van, nou ja, veiligheid?). De handhaving van een routine is het afdwingen van naleving, meer niet. Nergens is dit duidelijker dan in een gevangenis of gevangenis. Stop met proberen er iets van te maken wat het niet is. Open badkamers en geobserveerde douches (waargenomen, niet geforceerd - is dat een Freudiaanse slip die je daar hebt gemaakt?) Zijn gemakkelijk - dat is alles, gewoon gemakkelijk. Wist je dat de waarnemers in een ziekenhuis (genaamd sitters, tussen haakjes) niet noodzakelijk geschoold medisch personeel zijn? Gewoon iemand ingehuurd om te kijken... Deze nauwkeurige observatie van intieme persoonlijke gewoonten en / of benodigdheden door een volslagen vreemde "accommodeert" niet zoveel als traumatiseert een geesteszieke patiënt (let op: patiënt, geen gevangene).

Oh, sh **., Een wet die zich houdt aan, stemmen, eerst reageren, belastingbetalende burger - nou, dat maakt je duidelijk de go-to autoriteit in deze zaken. Ik bedoel, ik ben slechts een wet die zich houdt aan, stemt en belastingbetalende burger is - en niet eerst reageert zoals jij. Mea culpa, mea culpa, bla, bla, bla. Dus, wat ben jij? Wetshandhaving of medisch? Ik ga voor wetshandhaving op basis van uw opmerkingen. Ze klinken gewoon alsof ze om de een of andere reden van de politie komen ...

Het kan in feite een goed idee zijn om wapens te nemen van de gewelddadig gestoorde, maar dat is een heel klein deel van degenen die hun rechten daadwerkelijk verliezen. Nogmaals, kijk naar Christina Schumacher - ze zou in de categorie vallen van iemand die het recht zou verliezen om een ​​wapen te bezitten terwijl ze niets verkeerds had gedaan. Dit gebeurt meer dan je denkt, vermoed ik. Ik zie er altijd variaties op. Mensen hielden 'drie dagen tegen hun wil vast', dan laten we hem gaan, geen kwaad gedaan '(de woorden van een verpleegkundig leidinggevende toen een maatschappelijk werker zich afvroeg waarom een ​​patiënt werd vastgehouden toen hij niet aan de criteria voldeed (het antwoord was dat hij de dokter kwaad maakte, dus de dokter startte de wacht - wat ons natuurlijk leidt tot: tot zover "alleen het gevaarlijke" ..).

'Als je je rechten niet wilt verliezen, denk er dan niet aan' - leuk. Dus mensen kiezen ervoor om hun verstand te verliezen, en moeten ervoor kiezen om het niet te doen? Nogmaals, leer jezelf alsjeblieft. Dit niveau van waanzin is moeilijk te zien. Nogmaals, klinkt als wetshandhavend praten...

Uw voorbeeld van de blinde is een valse gelijkwaardigheid - de blinde kan een motorvoertuig niet fysiek besturen, en er is een test die we allemaal moeten doorstaan ​​om een ​​rijbewijs te verkrijgen. De geesteszieken daarentegen kunnen in feite een wapen bedienen (het aantal zelfmoorden op wapens bevestigt dit). De appels en sinaasappels: de ene is een gebrek aan fysiek vermogen, de andere is gebaseerd op mogelijkheden, dat wil zeggen dat de geesteszieken een pistool tegen zichzelf of anderen kunnen gebruiken. Niet doen, of misschien, maar misschien wel.

Ter afsluiting: het merendeel van het wapengeweld wordt gepleegd door mannen, veel meer als groep dan door geesteszieken als groep; dus door het rationele dat u omarmt, moeten mannen als geheel niet worden uitgesloten van wapenbezit?