Puur symbolisch en zonder substantie?
Door Kevin Cokley, Ph. D.
Een van mijn favoriete citaten van Martin Luther King Jr. is: 'Er komt een tijd dat iemand een positie moet innemen die niet veilig, politiek of populair is, maar hij moet die innemen omdat zijn geweten vertelt hem dat het juist is. ' Deze woorden klinken nu meer dan ooit waarder in het licht van de recente opmerkingen van president Donald Trump waarin wordt gevraagd waarom we mensen uit "sh * thole landen" hier laten komen.
De landen waarnaar hij verwees zijn Haïti, El Salvador en Afrikaanse landen. Misschien is het feit dat deze individuen zwart en bruin zijn, puur toeval. Trump zou toch niet zo overduidelijk racistisch zijn. Zou hij? Als er enige twijfel bestond over de racistisch gemotiveerde aard van zijn opmerkingen, werd deze teniet gedaan toen hij later zei dat er meer mensen uit de VS zouden moeten komen uit plaatsen zoals Noorwegen.
King begreep dat er een tijd komt dat je op je principes moet staan, de waarheid aan de macht moet spreken en het onverdedigbare niet moet verdedigen. Het is overduidelijk geworden dat Trump niets kan zeggen of doen waardoor zijn supporters hem verantwoordelijk houden en zijn gedrag noemen wat het is:
Op deze MLK-dag zouden supporters van Trump oneerlijk zijn om de idealen van MLK te vieren, maar toch zwijgen over (of erger nog, verdedigen) de herhaalde racistische verklaringen die uit de mond van Trump komen. Stilte (of erger nog, verdediging van Trump) is het morele equivalent van goedkeuring.
De onwil van de supporters van Trump om hem op te roepen voor racisme komt overeen met wat socioloog Joe Feagin de 'paradoxale' noemde fenomeen ”van wit racisme, waarbij sommige blanken beweren niet racistisch te zijn, maar toch hun racistische houding verbergen of ontkennen door eufemismen en code woorden.
Trump gebruikt niet expliciet racistisch denigrerende taal, iets dat zelfs zijn meest hardnekkige supporters met tegenzin zouden moeten toegeven dat het racistisch was. In plaats daarvan gebruikt hij raciaal gecodeerde taal. Sommige onderzoekers beweren bijvoorbeeld dat Trump, in plaats van openlijk kritiek te leveren op de race van president Barack Obama, de verdergaande mythe over de geboorte van Obama in Kenia in plaats van in de Verenigde Staten uitdeelde. Trump beheerst de subtiliteiten van het communiceren van racistische sentimenten zonder racisme expliciet in zijn taal te gebruiken.
Stel je voor dat Obama op dezelfde manier naar Europese landen had verwezen als Trump naar Afrika landen en verklaarde dat de VS meer mensen uit landen als Nigeria en Ghana.
Toen Trump opmerkingen maakte over het Mexicaanse erfgoed van een federale rechter waardoor hij ongeschikt was om een zaak voor te zitten, draaide Trump-loyalist Jeffrey Lord het rond terwijl Trump eigenlijk racisme uitriep. Het is zijn verdienste dat House-spreker Paul Ryan de woorden van Trump 'leerboek racisme' noemde, maar verder weinig gedaan heeft om Trump aansprakelijk te stellen.
Het was bijzonder pijnlijk en beschamend om te zien hoe CNN's symbolische zwarte Trump-loyalist Paris Dennard herhaaldelijk probeerde de woorden en acties van Trump te verdedigen. Hij verdedigde op onverklaarbare wijze de opmerkingen van Trump in Charlottesville over haat, onverdraagzaamheid en geweld beide kanten, en stelde toen voor dat de neonazistische demonstranten in Charlottesville een slechte rap kregen van de media. In een CNN-segment werd hem gevraagd hoe hij, als een zwarte man, Trump kon steunen die een kandidaat ondersteunde die erover sprak Dennard was dagenlang groot in slavernij en ontweek in plaats daarvan de vraag en veranderde het gesprek in een debat over hem zwartheid.
Politieke verschillen in ideologie zijn één ding. Het verdedigen van flagrant racistische opmerkingen is een andere.
Sommigen beweren misschien dat dit niet meer is dan een partijdige mening. Dit is echter niet het geval. Er zijn verschillende individuen met wie ik politieke meningsverschillen heb (Ana Navarro en Tara Setmayer komen voor de geest), maar toch waren onder de indruk van hun principiële standpunten, vooral wanneer zo weinig leden van hun partij en Trump-supporters bereid zijn te doen zo.
Wanneer zullen we voor de goede en fatsoenlijke Amerikanen aan de zijlijn de politiek impopulaire positie onder de basis van Trump innemen en Trump verloochenen voor zijn racisme? Totdat we die vraag beantwoorden, zal elke viering van MLK-dag symboliek zonder inhoud zijn.
We weten wie Trump is. De vraag is: wie zijn we? Aan Trump-supporters die racistische opvattingen echt niet omarmen, wie ben jij?
Kevin Cokley is directeur van het Institute for Urban Policy Research and Analysis en een fellow van de UT System Academy of Distinguished Teachers.