Waarom is uw kind goed (of slecht ...) in zowel rekenen als lezen?

Herinner je je leesgroepen van het tweede leerjaar? Ze hadden handige namen als redbirds, bluebirds en distelvinken om te voorkomen dat we zouden ontdekken wie er in een "hoge" groep zat en wie er in een "lage" groep zat. Maar het duurde ongeveer vier seconden om te beseffen dat de redbirds bij het lezen dezelfde kinderen waren als de redbirds in wiskunde, waardoor het eenvoudige mysterie van de vogelgroepen werd opgelost. En dit wijst op een grote, oneerlijke waarheid in opleiding: Slimme kinderen zijn over het algemeen slim, terwijl kinderen die moeite hebben met lezen ook worstelen met wiskunde. Waarom is dat? Deze vaardigheden lijken zo verschillend! Is het algemeen intelligentie- die beide een boost geeft? Studievaardigheden? Tijger ouderschap?

Natuurlijk is niet iedereen die goed is in wiskunde ook goed in lezen (en vice versa). Maar er is een mogelijkheid die ten grondslag ligt aan deze twee vaardigheden en een paper van onderzoekers van de Vanderbilt University, gepland voor publicatie in het tijdschrift

Kinder ontwikkelinggeeft aan wat het is.

Laten we eerst de wetenschap eens bekijken. De Vanderbilt-studie is zowel ambitieus als krachtig, volgt 747 kinderen van de eerste tot en met de derde klas en test ze onderweg om hun paden te ontdekken. Er zijn een aantal voor de hand liggende dingen: kinderen die begonnen met hoge leesvaardigheid, eindigden meestal met hoge leesvaardigheid. Hetzelfde gold voor wiskunde. (De auteurs wijzen hierop als bewijs dat het academische traject van een kind al heel vroeg grotendeels kan worden vastgesteld ...)
Maar dan is er een hele mix van vaardigheden die wiskunde, lezen of beide helpen. De vaardigheid die beide helpt, is niet één ding, en het is niet bepaald de mix van algemene intelligentie. In plaats daarvan is het geheugen ophalen. Deze vaardigheid van het ophalen van geheugen bestaat uit subvaardigheden, waaronder aandachtig gedrag, redeneren, werkgeheugen, visuospatiaal geheugen en iets dat snelle geautomatiseerde naamgeving wordt genoemd (in feite, hoe snel je het woord "appel" kunt herinneren wanneer je een afbeelding van een appel). Kortom, de vaardigheid die kinderen goed of slecht maakt in zowel rekenen als lezen, is het vermogen om geheugen in en uit te pakken.
"Dit suggereert dat competente berekening van de derde klas en het lezen van woorden beide afhankelijk zijn van het vermogen om te vormen en haalt uit het geheugen willekeurige associaties op tussen de visuele symbolische en fonologische vormen ', aldus de krant schrijft. Dit gold met name voor wiskundige vaardigheden: deze ene vaardigheid om ze allemaal te regeren, overtrof de invloed van een enkele vaardigheid op de ontwikkeling van wiskundige vaardigheden.
Hier is een voorbeeld van hoe dit werkt: aandachtig gedrag voorspelt niet direct welke kinderen goed kunnen lezen. Maar dit oplettende gedrag heeft de neiging om het geheugenherstel van kinderen te stimuleren, wat op zijn beurt het lezen stimuleert. Als op de een of andere manier attent gedrag niet een kind te helpen bij het zaaien en oogsten uit zijn of haar geheugen, zou het niet noodzakelijkerwijs gehurkt zijn om te lezen. (Ja, ik realiseer me dat dat wankel is ...)
Dan zijn er vaardigheden die zelfs stukje bij beetje lezen of wiskunde stimuleren. Dit zijn de vaardigheden die het lezen stimuleren: taal, fonologisch geheugen, snelle automatische naamgeving. Dit zijn de vaardigheden die wiskunde stimuleren: aandachtig gedrag, werkgeheugen, redeneren. Merk op dat er geen overlap is! Buiten het onderliggende vermogen van het ophalen van geheugen zijn wiskunde en lezen verschillende vaardigheden.
Dus nu zijn er twee dingen aan de hand. We hebben een pool van vaardigheden die het ophalen van herinneringen creëren, waardoor zowel lezen als rekenen samen worden gestimuleerd, en we hebben individuele vaardigheden die de een of de ander stimuleren, maar niet beide. We hebben ook op zijn minst een voorlopig antwoord op een al lang bestaande vraag in het onderwijs: waarom doen zoveel kinderen het goed of slecht in lezen en rekenen, maar waarom breken sommige kinderen deze mal door?
Het antwoord is dat kinderen die goed zijn in beide hoogstwaarschijnlijk afhankelijk zijn van deze vaardigheid van het ophalen van herinneringen - dit vloed drijft beide boten. Kinderen die alleen goed zijn in lezen, zijn mogelijk iets lager in het ophalen van geheugen (waardoor ze te weinig kunnen presteren in wiskunde), maar hebben waarschijnlijk een of meer van de speciale leesvaardigheden van taal, fonologisch geheugen of snel geautomatiseerd naamgeving. Evenzo missen kinderen die alleen goed zijn in wiskunde de enige vaardigheid om ze allemaal te regeren, maar hebben ze een speciale vaardigheid in aandachtig gedrag, werkgeheugen en / of redenering.
In een enorm vereenvoudigde maar toch meeslepende en tot nadenken stemmende notendop, dat is waarom de meeste kinderen zijn goed of slecht in zowel lezen als rekenen, maar sommige kinderen kunnen de trend om alleen uit te blinken tegenhouden een.