Zijn millennials geëvolueerd voor een niet-bestaande wereld?

Tegen het jaar 2070 kunnen we niet zeggen, of het zou idioot zijn om dat te doen, dat elke levende man Shakespeare zou kunnen begrijpen ervaring beter dan Shakespeare, terwijl elke fatsoenlijke 18-jarige student natuurkunde meer natuurkunde zal kennen dan Newton.

- C.P. Sneeuw

Oh wat zei je?

Als ik vraag of millennials zijn ontwikkeld voor een betere wereld dan deze, bedoel ik dit niet als een belediging, die een gevoel van recht insinueert zonder privileges te hebben verdiend. Ik bedoel het als een compliment. Ik geloof echt dat we veel kunnen leren van nieuwe mensen, vooral nu de menselijke mentale evolutie op weg is naar de komst van geavanceerde computerhardware, robotica, complexe informatietechnologie-turbocharged informatiesystemen en machine aan het leren. Het is voor het eerst in de menselijke geschiedenis dat je de hele wereld in één oogopslag kunt zien, op je telefoon. En de hele wereld kan je er door meer facetten dan het oog van een paardenvlieg naar terug zien kijken. Het is voor het eerst in de geschiedenis dat het idee van een wereldwijd netwerk van bewustzijn de anatomie heeft om de feitelijke informatie-uitwisseling fysiek te ondersteunen en

ervaringsgericht kwaliteiten, en de authenticiteit van de digitale wereld is niet alleen equivalent aan die van de traditionele realiteit, maar wordt volledig toevallig.

Dit is de wereld waarin onze kinderen worden opgevoed en die hun identiteit vormgeeft. Dit is altijd waar geweest, maar de evolutie gaat tegenwoordig veel sneller. Knipper niet met je ogen, want dan mis je het misschien.

Dit is wie ze worden, maar wat er gebeurt, is onzeker. Kinderen leven in een totaal andere wereld dan 50 jaar geleden, op een manier die nooit waar is geweest voorheen vanwege het aantoonbaar fundamentele verschil in de huidige wereld van een mens uit het verleden beschaving. Dat is waarschijnlijk epigenetisch effecten van de generatie van hun ouders hebben beïnvloed wie ze zijn, deze "nieuwe mensen".

Het leven is moeilijk

Als ze meer zijn angstig, als de wereld meer is depressief, als er meer is trauma, als die er is collectieve morele verontwaardiging, als er meer is collectieve dissociatie, als er meer is verslaving en andere dwangmatige voorwaarden, als er meer zijn persoonlijkheidsstoornis, als er in het algemeen meer psychische aandoeningen en psychische afbraak zijn, is er ook meer hoop, die schijnbaar bereikbaar is doelen zoals kolonies op andere planeten, treinen die in 25 minuten van NY naar DC gaan, commerciële ruimtevlucht, medische wonderen, minder geweld en ziekte in het algemeen, net zoals er meer is besef en intolerantie voor de problemen die er zijn, en de vooruitgang in de informatica die diepgaande gevolgen zal hebben, en die al diepgaande gevolgen heeft, voor wat het betekent om te zijn mens. Ervan uitgaande dat onze soort geen grote tragedie overkomt, hoe zal Walt Disney Moon dan worden genoemd? Hoe geweldig zijn de ritten? Of Walt Disney Space? Verkopen ze al voorverkoopkaarten?

Het punt is, wie en wat mensen nu ook worden, we weten het niet. Er is goed en slecht, maar het zal de wereld van de toekomst zijn en niet de onze. We weten niet wat er gebeurt als kinderen worden opgevoed met de constante aanwezigheid van zeer geavanceerde en evoluerende technologie, maar we doen het experiment. Er zijn duidelijke voordelen en zeker zijn wij zeer geschikt om gebruik te maken van tools. De slimme apparaten van vandaag zijn de ultieme tools en we zijn nog maar net begonnen. Denk aan de relatie tussen een jongen en zijn hond. Denk aan een meisje dat een klassieke roman leest. Slimme apparaten zijn relationeel en informatietechnologie.

Dit is zo cool!!!

Er is een hechting naar onze apparaten, die een sociaal karakter krijgen. Ze hebben niet alleen virtuele functies die zijn ontworpen om relationeel en ervaringsgericht te voelen, ze zijn letterlijk verbonden met andere mensen en kunnen worden bewoond door andere mensen, zowel in realtime als tijdens een videogesprek, en ook op een meer passieve maar hectische manier met sociale media, vegen, vegen en vegen. Computers worden ook onze seksuele partners en robots staan ​​in de rij voor de eer. Computers en veranderingen in geslachtidentiteit evolueren ook mee, en geslacht voor computers is 100 procent willekeurig en specificeerbaar. De mens-computerinterfaces worden alleen maar slimmer, en hoe meeslepender en beter ontworpen ze zijn, hoe intiemer de ervaring wordt.

Onze mentale representaties zijn gebaseerd op computationele modellen. Dit gebeurde decennia en decennia geleden, zelfs langer, afhankelijk van hoe u termen definieert. Vóór het geschreven woord werden onze gedachten gevormd door mondelinge tradities van verhalen vertellen. Met het schrijven begonnen we niet alleen gestructureerde, minder veranderlijke verhalen te onderhouden, maar leerden we ook hoe we informatie konden opslaan voor later, voor handel en handel om de inventaris bij te houden. Literaire vormen bieden manieren om het denken vorm te geven en te organiseren, maar zijn relatief statisch.

Je bent wat je eet

Meer recentelijk zijn psychologische modellen gebaseerd op informatieverwerking en berekeningen de sociale wetenschap en feedback om het denken vorm te geven en emoties te beïnvloeden. Veel van deze modellen worden gebruikt als basis voor verschillende theorieën kunstmatige intelligentie (AI). Toevoegen neurowetenschappen, vooruitgang in computertechniek en andere ingrediënten, waaronder tijd voor iteratieve ontwikkeling, en er ontstaat een nieuwe wereld, met nieuwe mensen gevangen in het midden van aanpassing. Ze zijn klaar voor de nieuwe wereld, waar je je over veel dingen geen zorgen hoeft te maken, maar we zijn nog steeds in deze wereld waar veel dingen fout gaan.

Hope springt hel

De menselijke hoopvolle verbeelding heeft de feitelijke resultaten, althans voorlopig, en positieve veranderingen te boven gestreefd zijn niet voldoende om velen van ons emotioneel, psychologisch, persoonlijk, professioneel of tevreden te stellen sociologisch. Dit zorgt voor een enorme spanning en onzekerheid en problemen. Er bestaat bezorgdheid dat millennials 'lui' zijn of 'niet weten hoe ze moeten werken', en beheer van millennials is al een clichématige kwestie. Er is een 'fit'-probleem, zoals ik het zie. Hedendaagse sociale omgevingen werken niet goed op specifieke manieren en moeten mogelijk opnieuw worden ontworpen. Er is ook een klassieke generatiewisseling gaande, met leeftijdsgebonden energiedynamiek. Ik denk dat de weg voorwaarts ligt in de richting van wederzijdse erkenning als startoriëntatie, wat kan van ons eisen dat we leeftijd-isme aanpakken op een manier die analoog is aan de manier waarop we andere sociale aspecten opmerken ongelijkheid.