Ik ben een tienermoeder met moederproblemen

Beste Dr. G.,

Welkom terug! Dit is mijn verhaal. Mijn naam is Jasmine (niet mijn echte naam) en ik heb een slechte relatie met mijn moeder. Ze laat me nergens heen tenzij ze weet waar ik heen ga. Ik ben 19 jaar oud. Ik ging naar de universiteit tot ik een pauze nam omdat ik kreeg zwanger. Mijn baby is nu 6 maanden oud. En ze kent alleen mijn kant van de familie. Ze is niet zo hecht met haar vader. Mijn moeder staat haar vader toe om op bezoek te gaan, maar zij staat hem niet toe om te blijven en zij staat niet toe dat ik de baby breng om hem en zijn familie te bezoeken. Ze blijft maar denken dat er nog een baby komt. En hoe ik ook met haar probeer te praten, ze zegt alleen dat als ik daarheen ga, ze met mij klaar is. Zij en mijn vader besloten dat ze me niet terug zouden sturen naar de universiteit omdat ze denken dat ik niet "emotioneel klaar" ben. Momenteel werk ik niet. Ik heb sollicitatiebrieven en cv's gestuurd, maar tot nu toe geen geluk. Eerlijk gezegd is dit zelfs groter dan naar de vader van mijn kind gaan. Ik heb niet veel vrijheid. Als ze me niet vraagt ​​om op pad te gaan om zaken voor haar te doen, kan ik in principe nergens heen. Het is niet eerlijk. Heb ik al gezegd dat ik nog steeds een relatie heb met de vader van mijn baby? Het is zo moeilijk voor ons. Ik kan hem niet zien of met hem uitgaan of zoiets en ik heb gewoon het gevoel dat ik hem uiteindelijk zal verliezen. En ik wil niet liegen om hem te zien. Ik weet niet wat ik moet doen. Dit vermoordt me. En ik raak gefrustreerd.

Beste Jasmine

Het spijt me zo dat u zich op zo'n jonge leeftijd in zo'n lastige situatie bevond. Mijn hart gaat uit naar jou en ik zal mijn best doen om je goed te adviseren. Hoewel het me zo spijt dat je moeder zo beheerst en je het gevoel geeft een gijzelaar te zijn in je eigen huis, maakt ze zich misschien echt zorgen om je. Soms angst leidt tot woede en controle. Ik weet zeker dat je moeder teleurgesteld is dat je zwanger bent geraakt. Ze hoopte zeer waarschijnlijk dat u naar de universiteit zou gaan en niet door een kind zou worden gehinderd. Desalniettemin is de baby nu hier en moet hij gekoesterd worden. Nu de baby er is, moet je een goed leven voor je kind en jezelf maken. Dit leven omvat misschien niet zozeer je moeder.

Je ziet dat je moeder op dit moment zo betrokken is omdat je bij haar woont en waarschijnlijk financieel van haar afhankelijk bent. Het is een schaamte dat ze de baby de andere kant van haar / zijn familie niet laat zien. Je zegt niet veel over de vader van je kind, behalve dat je nog steeds een relatie met hem hebt en dat hij naar je huis mag komen om de baby te zien. Ik heb een paar vragen voor je:

1. Is de vader van uw kind bereid u financieel en emotioneel te helpen?

2. Is hij bereid om te helpen met kinderopvang als je eenmaal een baan hebt gevonden?

3. Is hij volwassen en ondersteunend?

4. Is zijn familie eervol en vriendelijk?

EN

5. Heeft uw moeder een specifieke reden om zich zorgen te maken over uw relatie met hem? Maakt ze zich bijvoorbeeld zorgen dat u geen anticonceptie gebruikt?

Als je de vragen 1 t / m 4 met ja hebt beantwoord en er zijn geen legitieme redenen om je zorgen te maken over # 5, dan wil je misschien een alternatief woonarrangement overwegen. Ik ben bang dat je, terwijl je onder het dak van je moeder zit, misschien niet in staat zult zijn om door te groeien tot je rol als jonge volwassene die goede beslissingen neemt voor jezelf en je baby. Ga erop uit en blijf op zoek naar een baan. Kijk naar kinderopvang. Maak een plan met de vader van uw kind voor hoe hij financieel en anderszins zal helpen. Misschien wilt u geld besparen zodat u weer naar de universiteit kunt gaan.

Aan de andere kant, als u in het huis van uw ouders moet blijven, zoek dan uit hoe u daar het meest comfortabel kunt wonen. Ik bewonder het feit dat je niet tegen je moeder wilt liegen. Goed voor je. Er komt nooit iets goeds uit aan het liegen. Ik hoop dat na verloop van tijd de woede van je moeder zal verdwijnen. Het is mijn ervaring en stevig geloof die woede verdwijnt meestal. Je moet het vertrouwen van je moeder terugwinnen. Misschien kunnen jij en je moeder een plan bedenken om je relatie te herstellen. En dit plan moet natuurlijk ook je vader omvatten. Misschien kunt u met uw ouders beslissen hoe u hun vertrouwen kunt terugwinnen en wat ervoor nodig is om u weer naar de universiteit te laten gaan.

Dus zoals ik het zie, kan Jasmine je leven op minstens 2 verschillende paden voortzetten. Neem alsjeblieft contact met me op en laat me weten hoe het gaat. Succes!

Zie mijn website voor meer artikelen zoals deze: http://drbarbaragreenberg.com/