De bijzondere genoegens van alleen reizen

Houdt u van alleen reizen?

Ik hou ervan.

Reizen met andere mensen is ook geweldig (zolang ze de juiste mensen zijn), maar er zijn momenten waarop niets zal meer voor mij doen dan iedereen en alles thuis te laten en de wereld op mij te zien eigen.

Introvert de noodzaak kennen om even weg te zijn van activiteit voor een pauze van vijf minuten in de badkamer, voor een avondje ontspannen, voor een dag van zalige eenzaamheid. Het is voor ons noodzakelijke mentale hygiëne. Vermenigvuldig dat met dagen, en met interessante nieuwe omgevingen om de hersenen aan te vullen, en de ervaring is diep zielsverwekkend.

Solo reizen opent ons op een heel andere manier voor plaatsen en ervaringen dan reizen met anderen. In solo-reizen zijn we vrij om alles in ons op te nemen zonder ooit verplicht te zijn - afgezien van de goede manieren en vriendelijkheid - om iets uit te geven. De individuele reiziger is op zichzelf staand, niet gebonden aan verplichtingen en verwachtingen.

Het is bijzonder leuk om in een vliegtuigstoel te gaan zitten, alle waanzin en

ongerustheid van inpakken en afscheid nemen achter je en niets anders dan een vlucht, een goed boek en avontuur voor je. Of laad je kofferbak met bagage, je achterbank met hapjes en drankjes, stap in je auto en zet de muziek aan terwijl je de snelweg oprijdt naar waar dan ook.

Ik hou van het verkennen van steden in mijn eentje, dwalende straten met en zonder bestemming; banken, cafés, willekeurige treden of muren vinden om mezelf urenlang te parkeren, terwijl ik kijk hoe de lokale bevolking hun werk doet. Ik kijk rond in winkels en koop niets; picknicken op straatvoedsel in parken; dwaal door musea in mijn eigen tempo - soms ontspannen, soms levendig - terwijl niemand me haast of me tegenhoudt.

Ik vind het heerlijk om de problemen op te lossen die zich voordoen bij buitenlandse reizen, rond te stommelen zoals in een ander land, maar zonder getuigen, genietend van de voldoening om dingen uit te zoeken wanneer ik dat doe, en het van me af te schudden wanneer ik niet.

Sommige mensen zeggen dat het makkelijker is om de lokale bevolking en andere reizigers te ontmoeten als je alleen reist. Dit geldt zeker voor reizigers die mensen willen ontmoeten, maar ik ben niet die reiziger. Geen gesprek hebben buiten het bestellen van maaltijden tijdens een reis is voor mij niet ongebruikelijk en het is rustgevend. Omdat ik huisjes met keukens huur als ik een of twee keer per jaar schrijfretraites neem, spreek ik misschien dagen met niemand anders dan mijn muze. Als ik merk dat ik naar een gesprek verlang, kan ik deelnemen aan een wandeltocht of een ander groepsevenement voor net genoeg menselijk contact om mijn beperkte eetlust voor menselijk contact.

Ik hou alleen van hotelkamers, val in slaap met de tv aan en neem het hele bed in beslag; op mijn gemak vreselijke koffie op de kamer drinken voordat ik op zoek ging naar beter. Ik vind het geweldig om restaurants te vinden die zich gastvrij voelen en keer op keer naar hen terugkeren, wat zeer tijdelijke rituelen creëert; of, omgekeerd, naar plaatsen dwalen alleen omdat ze er interessant uitzien (of ik heb erg honger) en wat de hel, als het verschrikkelijk is, zal niemand mij de schuld geven. Ik ben niet verlegen over alleen eten, hoewel ik misschien vroeg eet of aan de bar in leukere restaurants op datumnachten, om te voorkomen dat ik me in een volledige eetzaal zelfbewust voel. Af en toe pak ik gewoon iets en eet ik in mijn hotelkamer, om mijn door reizen gestimuleerde brein te laten sudderen.

Tijdens roadtrips stop ik graag bij die stom ogende souvenirwinkel, gewoon omdat het er zo stom uitziet en laten we kijken wat erin zit. Als ik een uitzicht passeer en denk "Ik moet daar een foto van maken", maar niet, tien mijl later zou ik me misschien omdraaien en teruggaan voor die foto. Ik hou ervan om over oude begraafplaatsen te dwalen en verhalen te verzinnen over lang overleden mensen waar waarschijnlijk al heel lang niemand aan heeft gedacht. Ik hou ervan om in het midden van nergens uit mijn auto te stappen en het midden van het niets te voelen tot in mijn merg. En als ik langer een wilde bloem in een briesje wil zien dansen dan verstandig lijkt, valt er niemand te klagen.

Ik vind het heerlijk om de muziek in de auto te kiezen die bij mijn stemming of omgeving past - Run DMC in Houston; Simon & Garfunkel bij schemering; toon muziek wanneer ik de behoefte voel om luid en vals te zingen. Ik hou ervan om op lange, saaie stukken in podcasts te worden gezogen. Ik vind het heerlijk om mijn gedachten de vrije loop te laten met de weg, nooit zeker waar ze me heen zullen brengen. (Net zoals ik nooit zeker weet waar mijn vreselijke richtingsgevoel me naartoe brengt; Ik verdwaal steevast op solo-roadtrips. Maar ik vind altijd de weg terug.)

Het is niet zo dat deze dingen onmogelijk zijn bij andere mensen. Vooral mijn man is een uitstekende roadtripper. (En ik neem mijn geluk niet aan als een echtgenoot die mijn behoefte aan solo-ontsnapping respecteert en niet moppert. Veel.) Maar alleen reizen is anders. Het is een reis van lichaam en geest. Het is een reis zonder en van binnen. Het is zowel een diepe duik als een oppervlakkige verwennerij - ik mag het op mijn manier doen, beginnen te eindigen, van boven naar beneden, nyah, nyah, nyah. En ik ga verfrist, verjongd naar huis en vaak met het nieuwe perspectief op het leven dat afstand en een blok overzichtelijke denktijd kunnen bieden.

Dat alles en meer is waarom ik graag alleen reis. En jij? En als je het nog nooit hebt geprobeerd, wat houdt je dan tegen?

• Bekijk mijn boeken:
• Ik moet veel solo reizen voor 100 plaatsen in de VS Elke vrouw zou moeten gaan. Perfect voor het plannen van uw zomervakantie.
• Introverts in Love: The Quiet Way to Happily Ever After
• The Introverts Way: een rustig leven leiden in een lawaaierige wereld
• The Yankee Chick’s Survival Guide to Texas

Merk op dat alles wat je bij Amazon koopt door door te klikken vanuit deze blogpost, me een paar cent zal opleveren. Boeken zijn ook verkrijgbaar bij Barnes & Noble. Of u kunt uw lokale onafhankelijke boekwinkel ondersteunen; Klik hier om een ​​indie-boekwinkel bij jou in de buurt te vinden. Als ze mijn boeken niet dragen, vraag er dan naar!

Wil je rondhangen met een stel coole introverte mensen? Doe mee op mijn Facebook pagina, of volg mij op Twitter (@SophiaDembling) of Instagram (@yankeetex).