De 10 technische geboden die iedereen moet volgen

Regel nr. 1: deel zorgvuldig.
In deze dagen van het plaatsen, taggen en breed en onmiddellijk verbinden, kan het moeilijk zijn om te onthouden hoe dat andere mensen beïnvloedt. Maar ongeacht het medium, de basisprincipes van hoffelijkheid zijn hetzelfde: volg de gouden regel. Dat betekent vriendelijk, respectvol, betrouwbaar en vriendelijk zijn - en proberen de gevoelens van mensen te sparen. (En breng niemand in verlegenheid! Wil je dat iemand een foto plaatst van jou die op de ijsbaan wegvaagt?) Als het gaat om sociaal media, bedenk dan hoe schadelijk onschuldige berichten zich kunnen verspreiden - en hoe breed de reikwijdte van potentiële uitsluiting is worden. Vraag jezelf af: 'Wie zou dit kunnen zien? En hoe zouden ze zich voelen? ”Eén basisregel: post geen feestfoto's. Mensen die niet zijn uitgenodigd, kunnen zich slecht voelen, de hosts kunnen zich op hun beurt slecht voelen en andere gasten kunnen privacykwesties hebben. Bovendien wil je niet dat je betoverende oma je Jell-O-opnamen ziet maken.

Regel nr. 2: op dezelfde manier, als je op Facebook merkt dat je kind uit het verjaardagsfeest van een klasgenoot is weggelaten, laat het dan los.
Sociale media vergroten niet alleen ons risico om anderen te kwetsen. We weten ook steeds vaker wanneer we worden uitgesloten - en, erger nog, wanneer onze kinderen dat zijn. Ik zal je niet vertellen om een ​​dikkere huid te krijgen. Gevoeligheid en hoffelijkheid gaan immers hand in hand. Maar probeer niet te piekeren. De kans is groot dat de bedoelingen van de gastheer niet gemeen zijn, en er kunnen factoren zijn die u niet kent (de klim-sportschool max is bijvoorbeeld zes kinderen, of het is een jongensfeestje). Als uw kind zich gekwetst voelt, beschouw dit dan als een leerzaam moment - een dat haar helpt te begrijpen hoe het voelt om buitengesloten te worden en dat veerkracht bevordert in het geval van teleurstelling.
Regel nr. 3: een bedanktekst is OK voor een etentje, maar geef je briefpapier niet op.
Het is verleidelijk om een ​​(sneller, met emoji gevuld) bedankje te sturen via smartphone of e-mail, maar voor de meeste situaties geef ik toe dat ik het eens ben met old-school Emily Post. Men moet zich - nog steeds - vergissen aan de kant van het geschreven bedankbriefje. Iemand nam de tijd om je een cadeau te geven of zijn of haar zorg aan te bieden. Je kunt de tijd nemen om je dankbaarheid te uiten. Dat gezegd hebbende, veranderende tijden vragen om wijzigingen in de regel, dus hier is de mijne: denk aan de gifter. Had een jongere je uit eten of gaf je concertkaartjes? Natuurlijk moet een dankbare e-mail of sms volstaan. Heeft je grootmoeder je een gehaakte deken gestuurd? Graaf een stempel op. Grijze gebieden zijn babygeschenken en condoleance-aantekeningen. Traditionele etiquette beveelt traditioneel schrijven van notities aan, maar als je uitgeput of rouwend bent, doe je best. Je supporters zijn er om je op te stutten, niet om je te houden. En elke bedankje is beter dan helemaal geen bedankje.
Regel nr. 4: Als u wilt dat uw vriend stopt met kijken naar haar telefoon terwijl u aan het dineren bent, modelleer dan goed gedrag - opvallend.
Weet nog dat de enige afleiding in een restaurant de luide prater aan de volgende tafel was en de overdreven server die dat deed werkelijk wil je een toetje? Nu zijn er de dings en de trillingen van telefoons. 'Wees aanwezig' is een overgebruikte mantra maar een ondergewaardeerde. Als je niet wilt dat je vrienden voorrang geven aan hun virtuele verbindingen boven je vriendschap tussen vlees en bloed, zeg dan terwijl je gaat zitten: 'Het is zo fijn je te zien. Ik zet mijn telefoon uit, dus ik zorg ervoor dat ik me kan concentreren. "Of stel het voor als een idee:" Hé, we zien elkaar zo zelden. Wat vind je van het weggooien van onze telefoons terwijl we deze tijd samen hebben? '
Regel nr. 5: modelleer ook smartphonegedrag rond uw kinderen.
Dit is wat je wilt dat je kinderen je horen zeggen: "Wacht eens even. Laat me mijn telefoon neerleggen, zodat ik aandacht kan besteden aan wat je me vertelt. ”Minimaliseren van afleiding zal niet alleen de kinderen aanmoedigen om hetzelfde te doen; het zal ook de kwaliteit van uw tijd met hen radicaal verrijken. Als die tekst of e-mail kan wachten tot later - totdat de kinderen slapen, zeg maar, of je weer aan je bureau zit - laat het dan. Overweeg het creëren van no-tech zones in het huis (slaapkamers, de eettafel) of no-tech tijden (ontbijt, rit naar school, familiespelavond). Maak er een gewoonte van om alles via uw online documentatie ervan te ervaren. ("Laten we onze telefoons niet eens meenemen naar het meer!") Schakel uit en blijf bij uw kinderen zolang u kunt, want - snik! - ze zijn volwassen en verdwenen voordat u het weet.
Regel nr. 6: volg je tiener op Instagram en Facebook als je wilt, maar wees zo respectvol mogelijk.
Het is normaal om bij te houden, te controleren en vast te stellen dat er niets ongepast of gevaarlijk gebeurt, daarom zou u ervoor kunnen kiezen om het sociale media-leven van uw kind te observeren. Maar observeren is hier het sleutelwoord. Neem geen deel aan het gesprek of maak uw aanwezigheid op een andere manier duidelijk. We herinneren ons hoe het voelde toen onze ouders ons aandrongen of te lang bleven rondhangen in ons sociale leven, toch? Wees die ouder niet. En wees in het belang van vertrouwen transparant met uw kind over uw plannen en bedoelingen. Het punt is niet om je kind in slecht gedrag te vangen - het is een stille, zorgzame aanwezigheid op de achtergrond.
Regel nr. 7: Maar de Instagram-berichten van je oppas zijn jouw zaken niet.
Het kan verontrustend zijn om foto's te zien van haar (of hem) die iets doet (buiten dienst natuurlijk) dat je niet helemaal goedkeurt. Maar ervan uitgaande dat de foto niemand laat zien dat ze iemand vermoordt - gewoon de elektrische glijbaan doen terwijl ze een lampenkap op haar hoofd draagt ​​- kijk dan weg. En probeer niet te moraliserend te zijn. Een verantwoordelijke kinderverzorgster is vrij om haar vrije uren door te brengen naar eigen keuze. Ze moet waarschijnlijk het goede verstand hebben om dergelijke berichten natuurlijk te verbergen, maar als haar carrousing haar werk niet beïnvloedt, schrijf het dan op via social media TMI en blijf scrollen.
Regel nr. 8: er is een goede en een verkeerde manier om de afstuderen van je kleuter te filmen.
Zoals komiek Louis CK het uitdrukt, blokkeren apparaten van ouders uiteindelijk hun visie op hun werkelijke kind: “De resolutie over het kind is ongelooflijk als je alleen maar kijkt. Het is helemaal HD. ”Als je het moment op je telefoon moet vastleggen in plaats van alleen in je geheugen, ga dan naar de zijkant van de locatie en maak je opname vanaf daar. (Dit geldt ook voor concerten en sportevenementen.) Een ouder die haar dierbare wees nr. 7 probeert te bekijken in een middelbare schoolproductie van Oliver Twist wil het niet doen via een klein scherm gericht op het kind van iemand anders.
Regel nr. 9: breid een vriendschapsverzoek niet uit naar je baas.
Of uw klanten. Of de leraren van uw kinderen - zonder eerst contact op te nemen met de school, die mogelijk regels heeft waaraan u zich moet houden. U wilt niet dat professionele contacten door uw Bermuda-vakantie scrollen of logen over de ritmische gymnastiekprestaties van uw dochter. Als ze je echter achtervolgen, en "nee" voelt onbeleefd, pas dan je accountvoorkeuren aan om een ​​grens tussen werk en leven te behouden. Deel vervolgens selectief.
Regel nr. 10: de afzender kan zien dat je de Evite hebt geopend. RSVP meteen.
Natuurlijk moet je je agenda bekijken en inchecken met je plus één. Verder is er echter geen reden om niet zo snel mogelijk te reageren. (Tenzij u wacht om te zien of er een beter aanbod op de markt komt, wat - helaas! - gewoon onbeleefd is.) Zoek uit of u aanwezig bent, laat de partijwerpers weten zodat ze kunnen plannen. En als je achteruitgaat? U hoeft geen proefschrift te schrijven over uw drukke sociale leven. "Het spijt ons dat we het niet kunnen redden. Veel plezier! ”Is genoeg.