Hoe creatief te zijn

Ik typ dit artikel niet achter mijn bureau. Ik lig languit op mijn vloer, omdat een kunstenaar me vertelde dat een verandering van perspectief mijn creatieve denken zou stimuleren.
Ik heb het afgelopen uur mijn verbeeldingsspieren opgewarmd: ik bedacht 50 nieuwe toepassingen voor een lepel (drumstick, mini-katapult, ineffectief schild). Ik omringde me met blauw, omdat een onderzoek van de University of British Columbia aantoonde dat het een creativiteitverbeterende kleur is. Ik speelde viool zoals Einstein deed. (Eigenlijk bezit ik geen viool, dus speelde ik de ukelele van mijn zoon.) Kortom, ik gebruik zoveel mogelijk creativiteitsverhogende strategieën. (Nou, ik neem geen LSD, wat Steve Jobs misschien heeft geholpen om die wereldveranderende inzichten te bereiken.)

Ik zit midden in een project van een maand om te zien of ik mijn creatieve vonk opnieuw kan aanwakkeren. Ik ben een schrijver, dus creativiteit maakt deel uit van mijn functiebeschrijving. Maar de laatste jaren begon ik me zorgen te maken dat mijn hersens van middelbare leeftijd verbenen. En zoals ik heb ontdekt, kan voortdurende creativiteit cruciaal zijn, niet alleen voor mijn levensonderhoud, maar ook voor mijn levensduur. Uit een studie van de George Washington University uit 2006 onder 300 senioren bleek dat creatieve activiteiten, bijvoorbeeld als kunst en schrijven, vertragen het verouderingsproces, wat resulteert in minder doktersbezoeken en een betere geestelijke gezondheid.
Elke dag, zelfs degenen onder ons die geen linkeroever-waterverfschilders zijn, houden zich bezig met creatief denken. "Creativiteit is van cruciaal belang voor het oplossen van problemen in alle delen van ons leven", zegt Richard Restak, een neuroloog in Washington, D.C. en de auteur van Denk slim ($16, amazon.com). Dat omvat werk, ouderschap en het inrichten van onze medicijnkasten.
En hier is het goede nieuws: "Net zoals u technieken kunt leren om uw geheugen te verbeteren," zegt Restak, "kunt u technieken leren om creatiever te zijn." We zullen zien.

Verwelkoming van slechte ideeën

Mijn eerste oproep is aan Rex Jung, een universitair docent neurochirurgie aan de Universiteit van New Mexico, in Albuquerque, die gespecialiseerd is in de hersenen en creativiteit. Hij vertelt me ​​dat we denken dat creatieve mensen het ene geniale werk na het andere voortbrengen, maar schittering is een spel met getallen. Creatieve mensen zijn vaak productief, en meestal zijn de misfires veel groter dan de hits. "Ik ging onlangs naar een museum in Duitsland en ze hadden een Picasso-tentoonstelling", zegt Jung. “Maar de schilderijen waren verschrikkelijk. Ik denk dat ik elke slechte Picasso daar heb gezien. Hij creëerde ongeveer 50.000 werken, en niet alle waren meesterwerken. ”
Het is een krachtige les: accepteer mislukking. Genieten Het zelfs. Omarm het zuigen, want het zuigen is onderdeel van het proces.
Die nacht besteed ik 20 minuten aan het bedenken van ideeën voor het 50-jarig jubileum van mijn ouders. Ik noteer welk absurd idee ook in mijn hoofd opkomt en lees mijn vrouw de lijst.
"Het is hun gouden jubileum, dus we zouden een gouden thema kunnen doen. Iedereen kon zich in gouden kleding verkleden. '
"Klinkt smakeloos," antwoordt mijn vrouw. OK. Geen probleem. Vergeet niet dat Bach een paar slechte concerten schreef.
“Ze hebben in totaal 100 jaar huwelijk tussen hen. Dus we kunnen 'Een eeuw van huwelijk' doen, 'zeg ik.
"Ik maak me zorgen dat ze zich misschien oud voelen."
Omarm het zuigen, Ik zeg tegen mezelf.
"Misschien als we een grafiek hebben gemaakt," stel ik voor. "Aan de ene kant kunnen we het 72-daagse huwelijk van Kim Kardashian hebben. En aan de andere kant kunnen we het 50-jarige huwelijk van mijn ouders hebben. "
Mijn vrouw pauzeert. "Dat zou kunnen werken," zegt ze.
Ik voel mijn zelfvertrouwen een beetje opzwellen.

Weer kind zijn

Een paar dagen later schrijf ik me in voor een creativiteitsles. Dit lijkt op een oxymoron. Is het niet hetzelfde als een cursus volgen om lang te zijn of een kleinere neus te hebben? Maar ik denk dat creatieve mensen ruimdenkend zijn, dus ik wil het proberen.
Ik kom aan in de Creativity Workshop in New York City voor mijn een-op-een training met de regisseurs, een kunstenaar met paardenstaart genaamd Alejandro Fogel en zijn partner, Shelley Berc, een romanschrijver. Berc vraagt ​​me op de grond te zitten, zoals een kind zou doen. Ze zegt dat ik speelser moet zijn.
Mijn probleem is dat ik te logisch ben, zegt Berc. Ik analyseer en compartimenteer graag. "We gaan proberen je minder aan het denken te zetten", zegt ze met een kalmerende stem. “Logica is belangrijk. Maar als het te vroeg binnenkomt, verpest het dingen. 'Neurowetenschap ondersteunt haar: volgens Jung weten creatieve mensen hoe ze de volume op de frontale lobben (het geknoopte, analytische deel van de hersenen), waardoor de rest van de hersenen wordt vrijgemaakt om onverwachte verbindingen.
Fogel en Berc leiden me door een reeks oefeningen om me te ontlasten van lineair, verstandig denken. Ik teken doodles met mijn ogen dicht. Ik verzin een verhaal over 10 willekeurige objecten, waaronder een cent en een plastic kreeft. (Het is een liefdesverhaal waarin de kreeft echt een prachtige tovenaar is.) Ik voel me suf, maar dat is mijn analytische kant.
Ik beloof dat ik de technieken thuis zal proberen. De volgende nacht vertel ik mijn vrouw dat ik niet kan kijken Downton Abbey. Ik heb een date. Fogel vertelde me: "Maak een afspraak met je creativiteit." We kunnen niet wachten tot creativiteit ons als een bliksem inslaat, zegt hij. We moeten het als discipline in ons leven inbouwen.
Mijn doel is om te brainstormen over artikelideeën over vaderschap. Zoals mijn goeroes instrueerden, ging ik op de vloer zitten. Ik kijk de kamer rond, naar de torenhoge lampen, naar de onderkant van de tafel. Zo ziet de wereld er voor mijn zonen uit, I denk. Hmm. Wat als ik een artikel schreef vanuit het perspectief van kinderen? Of, nog beter, een artikel met kinderadvies aan vaders? Het is een gloeilamp. Niet de helderste lamp, maar niet slecht.

Het probleem omdraaien

Ik heb de leiding over mijn vijf jaar oude tweeling, en ze staan ​​op het punt te blazen, omdat ze allebei met het eenzame plastic lichtzwaard willen spelen. Ik moet creatief opvoeden. "Jullie kunnen om de beurt", zeg ik. "Ik zal een munt omdraaien om te zien wie het eerst gaat."
Zij zijn het eens. En ruzie dan over wie koppen is en wie staart. Dit kan lelijk snel worden. Ik weet dat ik kalm moet blijven. Onderzoek toont aan dat een positieve stemming het meest bevorderlijk is voor creatief denken; negativiteit remt vindingrijkheid. Ik haal diep adem. (Snuif de bloem; blaas de kaars uit, zoals ik de kinderen vertel.)
Ik denk aan een klassieke techniek waar ik in lees Creativiteit kraken ($20, amazon.com), door creativiteitsexpert Michael Michalko: omkering, waarbij je het probleem op zijn kop zet. Neem Henry Ford. In het begin hielden autofabrikanten het voertuig stil en hadden fabrieksarbeiders eromheen verzameld om onderdelen te installeren. Het idee van Ford was om de werknemers stil te houden en de auto van werknemer naar werknemer te verplaatsen. Zo ontstond de lopende band. Misschien in plaats van het argument van mijn kinderen te ontmoedigen, zou ik het verder moeten duwen.
"Ik weet hoe we beslissen wie hoofden krijgt", zeg ik. “We moeten een dobbelsteen gooien. Wie wil er een gelijke en wie wil kansen? ”Zoals voorspeld krijgen de tweelingen ruzie over gelijke kansen. Om dat gevecht te beslissen, gebruiken we de spinner van Twister. Om de Twister te regelen, gebruiken we dreidels. Speel dan kaarten. De jongens hebben zoveel plezier dat ze het lichtzwaard vergeten.

crowdsourcing

Ik heb geprobeerd om zelf creatief te worden, wat zijn voordelen heeft. Volgens schrijver Susan Cain in haar boek Stil: de kracht van introverte mensen in een wereld die niet kan stoppen met praten ($26, amazon.com), gebeuren enkele van de grootste innovaties wanneer mensen de kans krijgen om met hun gedachten te zitten. Steve Wozniak vond de Apple-computer meestal zelf uit in die nu legendarische garage.
Maar de collectieve denkkracht van een groep kan ook creativiteit bevorderen. Wozniak begon pas nadat hij ideeën had uitgewisseld met andere nerds. Dus besluit ik mijn eerste salon te houden: een verzameling mensen die een ouderwetse uitwisseling van ideeën hebben. Hoe diverser de groep, hoe beter, dus nodig ik een tv-producent, een bankier, een personal trainer en een theatermanager uit.
Ik begin met een verhaal over de creatieve kracht van groepen. In zijn nieuwe boek Stel je voor: hoe creativiteit werkt ($26, amazon.com), schrijver Jonah Lehrer vertelt hoe reclameman Executive Wieden en zijn team in 1988 probeerden te brainstormen over een nieuwe slogan voor Nike en die leeg kwamen te staan. Maar later die nacht ontdekte Wieden dat de brainstorming iets waardevols had opgeleverd: hij herinnerde zich een de opmerking van een collega over Norman Mailer, die hem aan het denken zette over het boek van Mailer over de seriemoordenaar Gary Gilmore. (Blijf hier bij me.) Gilmore's laatste woorden voordat ze werden geëxecuteerd waren "Laten we het doen." Eureka! De versie van Wieden - "Doe het gewoon" - zou de nieuwe slogan van Nike worden. Raar, maar fascinerend.
Ik vraag mijn collega-denkers om creatieve ideeën over het schrijven van mijn creativiteitsartikel. De tv-producent zegt: "Je moet het gewoon bewustzijnsstroom schrijven." De theatermanager zegt: "Je moet schrijven het in oranje krijt op een rol keukenpapier. ”Intrigerend, hoewel waarschijnlijk zal resulteren in de vraag om mijn terug te brengen salaris.
Het gesprek neemt een paar vreemde wendingen (we bespreken uitvoerig klezmer-muziek), maar uiteindelijk geen doorbraken. En toch, de volgende dag, springt een van de verdwaalde opmerkingen van de trainer in mijn hoofd. "Als ik probeer op te stapelen, doe ik alles wat ik kan. Ik til gewichten, drink eiwitshakes, neem supplementen - alle cilinders. "
Wat als ik op alle cilinders schoot? Wat als ik alle creativiteitsverhogers tegelijkertijd probeerde? En dat is het verhaal van hoe ik met de eerste alinea van dit artikel kwam. Bedankt, salon.

Dwaas spelen

Ik bewaar het echt pijnlijke experiment voor het laatst. Ik ga me aanmelden voor wat publieke vernedering in de vorm van een improvisatieklasse. Zoals je waarschijnlijk weet, is improv een ongeschreven komedie waarin artiesten dingen verzinnen terwijl ze verder gaan, waarbij de ene absurde situatie op de volgende wordt opgebouwd. Ik ben doodsbang, maar als adman Jim Riswold - een ander Nike-brein, die campagnes creëerde met Michael Jordan en Spike Lee - zei ik: "Jij kan niet creatief zijn tenzij je bereid bent om rond te lopen met je broek rond je enkels. "Is mijn creatieve groei niet belangrijker dan mijn waardigheid?
In het Magnet Theatre, in New York City, op een slecht verlichte kale scène, zijn we met 16, variërend in leeftijd van 20s tot 60s. We leren de eerste regel: het is niet alleen OK om jezelf voor schut te zetten - het wordt aangemoedigd. We doen een reeks oefeningen die zijn ontworpen om onze dwaasheid te maximaliseren. We maken gekke bodybuilding poses. We bekennen onze meest absurde huisdieren. (Een vrouw zegt dat de hare is wanneer goede doelen haar om geld vragen. "Ik kan me niet minder druk maken om andere mensen", zegt ze. Ik maak een notitie voor mezelf: misschien is ze niet de ideale partner voor teamoefeningen.)
Onze leraar, Rick, vertelt ons de volgende regel: "Ja, en ..." Wat uw partner ook zegt, uw taak is het te bevestigen en eraan toe te voegen. Als hij zegt dat er een arm uit je voorhoofd komt, zeg je: "Ja, en draagt ​​het geen mooie handschoen?"
Ik ben gekoppeld aan een man uit Boston. Rick geeft ons onze opdracht: we zijn chauffeurs die vechten om een ​​parkeerplaats. Ga nu! Iedereen kijkt toe. Mijn handpalmen zijn zweterig.
"Het been van mijn vrouw is gebroken", zegt de man uit Boston.
Ik herinner me mijn "Ja, en ..." Hoe kan ik zijn idee verder brengen?
"Ja, dus wat?" Antwoord ik. "Mijn kind heeft de runs."
Ik schaam mezelf dat ik lowbrow ben. Maar het publiek lacht. Ik ben een genie!

De finish

Na al deze scholing heb ik mijn magnum opus nog niet gemaakt. Ik ga niet zitten om te schrijven in een zweterige koortsachtige inspiratie in Mozart-stijl. (Mijn werkdag omvat nog steeds veel staren in de ruimte, gevolgd door tussendoortjes - ik veronderstel dat het er meer uitziet Salieri.) Maar ik moet toegeven dat het schrijven van dit verhaal minder gemarteld voelde dan schrijven meestal voor mij is; Ik grinnikte zelfs een beetje, wat ik zelden doe als ik aan het werk ben.
En eigenlijk heb ik de afgelopen dagen in een soort creatieve razernij doorgebracht. Ik bedacht een naam voor het bedrijf van een vriend, bedacht nieuwe manieren om te stoppen met het controleren van e-mail en decoreerde de muur van mijn zoon. Geïnspireerd door een reis naar het Metropolitan Museum of Art, hing ik de tekeningen van mijn zoon en plaatste er plaatjes naast: Oranje Man Met Paarse Auto, door Jasper Jacobs. We denken allebei dat het een meesterwerk is.

7 gewoonten van zeer creatieve mensen

Hoe sommige van de grootste geesten van de geschiedenis hun grootste ideeën hebben gekregen

1. Speel

Omdat hij behoefte had aan snelheid, maakte Ben Franklin als jongen een van de vroegste sets zwemvinnen. Architect Frank Gehry, die de zwaartekracht tartende Walt Disney Concert Hall in Los Angeles ontwierp, staat erom bekend modelgebouwen te bouwen uit verfrommeld papier in plaats van een computer te gebruiken.

2. Ideeën lenen

William Shakespeare beroemde beroemd geplotte plotpunten voor veel van zijn toneelstukken, waaronder Koning Lear. (Zoals de Franse auteur François-René de Chateaubriand schreef: "De oorspronkelijke schrijver is niet degene die ervan afziet anderen te imiteren, maar hij die door niemand kan worden nagebootst. ”) Steve Jobs kopieerde het idee van de personal computer van een Xerox-prototype en rende met het.

3. Slaap er een nachtje over

Salvador Dalí zei ooit: "Al mijn beste ideeën komen uit mijn dromen." Sigmund Freud's fascinatie voor zijn eigen dromen leidde tot een nieuwe weg om de psychologie te verkennen.

4. Verzamel elk zaad van een idee

Martha Graham, grande dame van de moderne dans, hield overvloedige notitieboekjes gekrabbeld met citaten van Plato en Virgil, naast choreografie-aantekeningen. Woody Allen stopt stukjes papier met scriptideeën ("De mens neemt alle magische trucs van een grote goochelaar over") in een nachtkastje.

5. Omarm beperkingen

In 1907 was astma-lijdende conciërge James Murray Spangler op zoek naar een stofvrije stofzuiger, dus hij verzon een machine uit een doosventilator, een zeepkist, een kussensloop en een bezemsteel. Theodor Seuss Geisel, ook bekend als Dr. Seuss, werd door zijn uitgever uitgedaagd om een ​​boek te schrijven met slechts 50 woorden. Groene eieren en ham was het resultaat.

6. Commune With Nature

Ludwig van Beethoven hoorde symfonische melodieën in de geluiden van het platteland. In 1941 vond de Zwitserse ingenieur George de Mestral het klittenband uit na het observeren van de bramen die aan zijn kleding en de vacht van zijn hond vasthielden tijdens een boswandeling.

7. Concurreren

The Beach Boys and the Beatles hadden een rivaliteit die leidde tot de grootste albums van elke band. Geïnspireerd door de Beatles ’ Rubberen zool, Brian Wilson gemaakt Huisdier klinkt, waarmee Paul McCartney probeerde te overtreffen Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band.
—Yolanda Wikiel