Is het rivaliteit tussen broers en zussen of misbruik van broers en zussen?

Broer of zus mishandeling is de meest voorkomende vorm van huiselijk geweld in de westerse samenleving – en komt vaker voor dan beide huiselijke partner- of kindermishandeling, volgens professor Mark Kiselica van de Cabrini Universiteit in Radnor, Pennsylvania. Kiselica meldt dat slachtofferschap van broers en zussen, wat hij ‘het vergeten misbruik’ noemt, drie keer vaker voorkomt dan op school pesten, en het leidt vaak tot vervreemding op volwassen leeftijd.

Bij kinderen kan het moeilijk zijn om acceptabel spel – denk aan ruig spelen, worstelen en zelfs een spelletje tikkertje – te onderscheiden van feitelijk conflict met opzettelijke conflicten. agressie, zegt professor Corinna Jenkins Tucker van de Universiteit van New Hampshire, Durham. Oorlogszuchtig en mogelijk schadelijk gedrag – zoals intimidatie, het uiten van bedreigingen, duwen, slaan, krabben of bijten – komt vaak voor bij broers en zussen en wordt vaak als normaal beschouwd. Zelfs professionals die met kinderen werken, bestempelen agressief gedrag van broers en zussen vaak ten onrechte als ‘gewoon rivaliteit’.

Toch is het onthullend om te bedenken dat deze acties, wanneer ze plaatsvinden tussen vrienden, klasgenoten of romantische partners, doorgaans – en vaak onmiddellijk – worden veroordeeld.

“Er zijn geen universeel aanvaarde criteria met betrekking tot agressie tussen broers en zussen”, legt Tucker uit, “waardoor het moeilijk is om te weten wanneer je je zorgen moet maken, moet ingrijpen in interacties tussen broers en zussen of hulp moet zoeken. Het is echter van cruciaal belang om agressief en beledigend gedrag tussen broers en zussen te onderkennen, omdat hun negatieve effecten op het welzijn vergelijkbaar zijn met de gevolgen van kindermishandeling door ouders. partnergeweld.”

Wanneer is rivaliteit tussen broers en zussen beledigend?

Vaak ten onrechte gekarakteriseerd als 'rivaliteit tussen broers en zussen', zijn pesten en misbruik tussen broers en zussen vormen van herhaalde, opzettelijke, gerichte agressie die bedoeld zijn om een ​​broer of zus te controleren, te overmeesteren of te schaden. Ongeacht de leeftijd, hoe meer iemand zich machteloos voelt, des te eerder zal hij/zij geneigd zijn om het zelfs op iemand af te reageren. meer machteloos. Woede en gekwetstheid veroorzaken doorgaans rivaliserend pestgedrag, waaronder beschamen, intimidatie, kleinering, gasverlichting, schelden, bedreigen, voortdurend plagen of een slachtoffer uitsluiten.

Waar ligt de grens tussen rivaliteit tussen broers en zussen en misbruik tussen broers en zussen? Tucker biedt deze richtlijnen:

• Komt fysiek geweld (bijvoorbeeld slaan, schoppen, duwen) voor bij kinderen na de peuterjaren?
• Worden conflicten tussen broers en zussen consequent opgelost doordat één broer of zus de strijd ‘wint’?
• Is het gedrag fysiek of emotioneel schadelijk? Bestaat er een reëel risico op schade?
• Is het gedrag gepland of volgens een patroon, wat de intentie om schade te berokkenen suggereert?
• Voelt een broer of zus zich het slachtoffer, het doelwit, vaak geïntimideerd en/of bang?
• Is het gedrag in de loop van de tijd geëscaleerd en agressiever en/of schadelijker geworden?
• Is er een consistent machtsverschil tussen de broers en zussen?

Misbruik door broers en zussen is meestal eenzijdig. Vaak domineert één broer of zus, die een leeftijdsvoordeel heeft, geslacht, fysieke grootte, cognitieve vaardigheden of andere factoren. Het gedrag komt doorgaans herhaaldelijk voor gedurende een bepaalde periode.

De misbruiker kan zich bij het straffend gedrag aansluiten bij een andere broer of zus, vriend of zelfs een ouder, en het slachtoffer kan uiteindelijk ernstig letsel oplopen. Als het misbruik psychologisch is, kan het slachtoffer vernederd, vervreemd en/of gechanteerd worden. Ook dit kan onzichtbare maar blijvende verwondingen veroorzaken.

“Wanneer agressie in een gezin – en in de samenleving – genormaliseerd wordt, heeft de broer of zus die het slachtoffer is soms ook moeite om de schade te identificeren”, legt Tucker uit. “Bovendien worden veel broers en zussen gekarakteriseerd als zowel de pestkop als het benadeelde kind. Een onduidelijk machtsverschil kan leiden tot een grotere acceptatie van agressief broer/zusgedrag [door meer dan één kind]. In deze gevallen kan de agressie worden getolereerd omdat deze tussen ‘gelijken’ plaatsvindt of omdat het gedrag ‘eerlijk lijkt’.”

Risicofactoren voor misbruik

De risicofactoren voor misbruik van broers en zussen zijn onder meer:

• Broers en zussen die qua leeftijd (of ontwikkeling) dichtbij elkaar liggen
• Vroege problemen bij het vestigen van een solide ouder/kind bijlage
• Afstandelijke ouders, die door letterlijke afwezigheid of emotionele verwijdering niet beschikbaar zijn of niet betrokken zijn bij het leven van hun kinderen
• Een ‘verre vader’ met een lage mate van betrokkenheid of acceptatie
• Veel conflicten tussen ouders of stiefouders
• Ouders versterken concurrentie door favorieten te spelen of kinderen te vergelijken
• Ouders die misbruik- en pesttactieken modelleren
• Kinderen die niet leren omgaan met conflicten

Wat ouders kunnen doen

Conflicten tussen kinderen zijn onvermijdelijk en kunnen zelfs leerzaam zijn. Het kan leerzame momenten bieden waarin kinderen leren luisteren, het perspectief van iemand anders in overweging nemen en over meningsverschillen onderhandelen. Deze cruciale sociale vaardigheden, beheerst in jeugd, de blauwdruk worden om conflicten op volwassen leeftijd met broers en zussen, leeftijdsgenoten en romantische partners op te lossen.

Maar ouders willen dat wel zijn bewust van constructieve versus destructieve vormen van conflict. Het is hun taak om kinderen te helpen leren emotionele regulatie. Om dat doel te bereiken, moeten ouders het volgende overwegen:

• Ouders kunnen en moeten absoluut stoppen met pesten. Begin met het opzetten van een gezinscultuur die geen agressief, gemeen gedrag tolereert. Grijp onmiddellijk in als een kind een ander kind slaat, duwt of een naam roept. Modelleer gezonde manieren om met elkaar om te gaan en leer kinderen hoe ze elkaar met respect kunnen behandelen. Monitor en corrigeer agressie als deze zich voordoet. Wees standvastig en consistent, zodat kinderen leren wat acceptabel is en wat niet.
• Minimaliseer jaloezie. Zorg ervoor dat elk kind erkenning en liefde krijgt. Prijs kinderen op een evenwichtige manier voor hun goede eigenschappen en inzet, zodat ze zich evenzeer gewaardeerd voelen. Vergelijk uw kinderen niet met elkaar of met anderen, en vermijd het etiketteren ervan het identificeren van ‘de atletische’ of ‘de slimme’. Dergelijke labels veroorzaken jaloezie, concurrentie en minachting.
• Houd de pestkop verantwoordelijk. Help de pester de pijn die hij/zij heeft toegebracht te zien en te begrijpen. Sta erop dat de pester de verantwoordelijkheid op zich neemt voor zijn/haar daden. Dwing consequenties af, zoals verplicht verontschuldiging, huisarrest of verlies van privileges – zodat kinderen begrijpen dat pesten niet wordt getolereerd.
• Ontwikkel empathie bij kinderen. Identificeer vriendelijk, liefdevol gedrag. Moedig kinderen aan om de gevoelens van anderen te proberen begrijpen. Benadrukken samenwerking over concurrentie heen door mogelijkheden te creëren om samen te werken, door toezicht te houden op samenwerking en harmonie.

Ouders doen de giftige dynamiek in hun kindertijd vaak af als ‘normale rivaliteit tussen broers en zussen’ of ‘slechts een fase’. Maar deze patronen, die de neiging hebben om een ​​hoogtepunt te bereiken adolescentie (10-15 jaar), kan op volwassen leeftijd aanhouden of zelfs verergeren. De pester blijft zijn/haar fragiele gevoel van eigenwaarde versterken eigenwaarde door de broer of zus van het slachtoffer de schuld te geven van allerlei problemen, en zich te verzetten tegen elke poging tot echt begrip of een oplossing. Uiteindelijk geven de meeste slachtoffers het gewoon op en nemen ze hun toevlucht tot een beleid van vervreemding of geen contact meer om zichzelf te beschermen.