Wat is giftige mannelijkheid precies?

Het concept van giftige mannelijkheid heeft veel ontvangen aandacht in de afgelopen jaren, met name na de #Me-Too-beweging en verschillende onthullingen over bro-culturen in de technische industrie. Maar wat is giftige mannelijkheid precies? Het concept lijkt een uitdaging om te definiëren, maar lijkt veel op het Hooggerechtshof definitie van de harde kern pornografie, je weet het waarschijnlijk als je het ziet. Er zijn veel pogingen gedaan om definities te geven, maar deze zijn doorgaans te ingewikkeld of slagen er niet in de essentie van giftige mannelijkheid te vatten.

Bij het identificeren van het bestaan ​​van een concept als giftige mannelijkheid zijn er zowel noodzakelijke als voldoende voorwaarden voor het voorkomen ervan. A Noodzakelijke voorwaarde, zoals de uitdrukking van mannelijkheid, moet aanwezig zijn in alle gevallen van giftige mannelijkheid. Mannelijkheid is op zichzelf echter niet voldoende om als giftig te worden beschouwd. Mannelijkheid kan positief zijn als deze door mannen of vrouwen wordt uitgedrukt in de vorm van kracht, ambitie, moed,

leiderschapen zelfredzaamheid. Er moet iets meer aan de mix zitten om het giftig te maken.

A voldoende voorwaarde van giftige mannelijkheid, zoals ontgroening of seksueel intimidatie is voldoende om mannelijkheid als giftig te classificeren. Deze voorwaarden zijn echter niet noodzakelijk. Een cultuur kan een giftige mannelijkheid kennen zonder ontgroening of seksuele intimidatie, zoals een werkplek die van je verwacht dat je je baan boven al het andere in je leven stelt. Het laat nog steeds de vraag open wat het giftige in giftige mannelijkheid plaatst.

Anderen hebben ingewikkelder definities gegeven die eigenlijk alleen maar de symptomen ervan opsommen. Sociale wetenschappers hebben dat bijvoorbeeld gedaan gekarakteriseerd giftige mannelijkheidsculturen op de werkvloer – die zij ‘mannelijkheidswedstrijdculturen’ noemen – omdat ze vier kwaliteiten hebben. Van werknemers wordt verwacht dat ze (1) geen zwakte of kwetsbaarheid tonen, (2) kracht en uithoudingsvermogen tonen, (3) prioriteit geven aan hun werk over persoonlijke belangen en gezinsverplichtingen, en (4) een “dog eat dog”-competitieve omgeving van winnaars accepteren en verliezers. Een andere artikel in de New York Times identificeert giftige mannelijkheid door ‘emoties te onderdrukken of angst te maskeren’, ‘de schijn van hardheid te behouden’ en ‘geweld als een indicator van macht’.

Deze beschrijvingen zijn nuttig, maar de definitie van giftige mannelijkheid kan veel eenvoudiger zijn. Mijn definitie identificeert een noodzakelijke en voldoende voorwaarde voor een cultuur van giftige mannelijkheid, en dat is simpelweg elke context die de positieve aspecten van vrouwelijkheid devalueert. Toxische mannelijkheid en bro-culturen bestaan ​​waar mensen – meestal mannen, maar niet uitsluitend – vrouwelijke kwaliteiten als zorgzaamheid, warmte, empathie, diplomatie, gevoeligheid, wederzijds respect, enz. afwijzen of bestraffen. Ik daag iedereen uit om een ​​cultuur van giftige mannelijkheid te vinden die deze vrouwelijke kenmerken omarmt. Verder daag ik iedereen uit om een ​​groep mannen of vrouwen te vinden die de positieve aspecten van vrouwelijkheid afwijzen en die door de meesten niet ook als giftig zouden worden beschouwd.

Het vastleggen van een duidelijke en eenvoudige definitie van giftige mannelijkheid is belangrijk om ervoor te zorgen dat we het allemaal over hebben hetzelfde geldt bij het aanpakken van het probleem, maar het helpt ook bij het identificeren van manieren om giftige mannelijkheid aan te pakken waar die zich voordoet komt voor. Interventies kunnen bijvoorbeeld bestaan ​​uit het injecteren van herinneringen aan het belang van zorg, inclusiviteit en empathie. Een werkplek kan nog steeds competitief zijn en toxiciteit vermijden door meer vrouwelijke kwaliteiten te cultiveren, zoals gevoel voor teamwerk en de bevordering van de geestelijke gezondheid.

De grote uitdaging zal dan zijn het aanmoedigen van mannen die een bron van giftige mannelijkheid zijn, om de hierboven beschreven positieve aspecten van vrouwelijkheid te omarmen. Het is de weerstand tegen deze vrouwelijkheid, en niet de mannelijkheid op zichzelf, die de focus van zorg zou moeten zijn bij het veranderen van culturen van giftige mannelijkheid.