Wat we weten over de loonkloof bij obesitas

Bijna 42 procent van de volwassenen in de VS wordt als zwaarlijvig beschouwd, tegen 30 procent in 2000.

Obesitas houdt verband met veel gezondheidsproblemen, waaronder hoge bloeddruk, diabetes, beroerte, artrose en slaapproblemen. Een corpus aan onderzoek toont ook een verband aan tussen obesitas en sociaal-economische status; vooral mensen met overgewicht verdienen doorgaans minder geld.

Verder onderzoek heeft vastgesteld dat deze discrepantie deels te wijten is aan discriminatie. In feite overwegen veel staats- en lokale overheden wetten uit te vaardigen die arbeidsdiscriminatie op basis van gewicht verbieden; New York City heeft vorige maand zo’n wet aangenomen.

Een nieuwe analyse van De econoom onderzoekt dit verband verder. Onderzoekers analyseerden gegevens van 23.000 werkende Amerikanen, verzameld door het Amerikaanse Bureau of Labor Statistics. De enquête omvatte mannen en vrouwen die voltijds werkten en tussen de 25 en 54 jaar oud waren.

Voordat we bij de resultaten komen, is het belangrijk op te merken dat deze analyse gebruik maakte van de body mass index, of BMI, om deelnemers als zwaarlijvig te classificeren, zelfs als

veel artsen verhuizen van het gebruik van BMI om gewicht en gezondheid te beoordelen.

Over het geheel genomen hield de BMI van mannen in de recente analyse geen verband met hun loon. Maar toen onderzoekers mannen met een bachelordiploma uit elkaar scheidden, verdienden degenen die als zwaarlijvig werden geclassificeerd 5 procent minder dan hun niet-zwaarlijvige collega's, zelfs als ze rekening hielden met leeftijd, ras en burgerlijke staat. En zwaarlijvige mannen met een diploma in het onderzoek verdienden 14 procent minder dan degenen die niet zwaarlijvig zijn.

Hetzelfde gold voor vrouwen; zwaarlijvige vrouwen met een bachelordiploma verdienden 12 procent minder, en degenen met een universitair diploma verdienden 19 procent minder dan hun collega's die niet zwaarlijvig waren.

De studie concludeerde dat goed opgeleide, zwaarlijvige werknemers minder verdienen dan hun niet-zwaarlijvige tegenhangers. En hoe hoger je onderwijs niveau, hoe groter het verschil.

Onderzoekers keken ook naar de loonverschillen tussen zwaarlijvige en niet-zwaarlijvige werknemers in verschillende bedrijfstakken. Zwaarlijvige mensen die in de gezondheidszorg werken, ervaren de grootste loonkloof, gemiddeld 12 procent lager vergeleken met hun niet-zwaarlijvige collega's. Zij die erin werken beheerHet bedrijfsleven en de financiële wereld kenden ook grotere loonverschillen.

Interessant is dat zwaarlijvige werknemers in de productie, de bouw en de landbouw meer verdienden dan hun niet-zwaarlijvige collega's.

Als we de totale kosten van loondiscriminatie als gevolg van zwaarlijvigheid bij elkaar optellen, lopen Amerikaanse werknemers volgens de analyse ruim 70 miljard dollar per jaar mis.

De boodschap om mee naar huis te nemen: Gewichtsdiscriminatie treft zowel mannelijke als vrouwelijke werknemers in de VS. Zwaarlijvig mensen met een hoger opleidingsniveau ervaren grotere verschillen vergeleken met mensen zonder obesitas collega's.