Hoe voelt psychedelische therapie eigenlijk?

Lyserginezuurdiethylamide (LSD) en psilocybine worden nu op beperkte basis gebruikt bij de behandeling van spanning en ernstige depressieve stoornissen. Voordat ze worden toegediend, zijn patiënten, van wie de meesten geen eerdere ervaring met deze psychedelica melden, voorzichtig en willen ze weten wat ze kunnen verwachten.

LSD en psilocybine hebben afzonderlijke en overlappende werkingsmechanismen die afhankelijk zijn van de toegediende dosis. Er wordt aangenomen dat LSD en psilocybine, via de actieve metaboliet psilocine, voornamelijk inwerken op ten minste zes verschillende serotoninereceptoren. De affiniteit van beide verbindingen voor het grootste deel van de dopamine, noradrenaline- en histaminereceptoren zijn eenvoudigweg te laag om de functies van deze receptoren te beïnvloeden op niveaus die doorgaans in de hersenen worden bereikt.

Er is een recent onderzoek uitgevoerd door Friederike et al. om te bepalen hoe therapeutische doses van deze twee psychedelische medicijnen ‘voelen’ bij gezonde menselijke vrijwilligers.

De gebruikte doses LSD (100 en 200 µg) en psilocybine (15 en 30 mg) dekten het bereik van therapeutisch effectieve doses. Dit is het eerste onderzoek waarbij gebruik wordt gemaakt van een dubbelblinde, gerandomiseerde, placebogecontroleerd, cross-over ontwerp en de eerste die de acute effecten van vaste doses psilocybine bij gezonde, d.w.z. niet-depressief, onderwerpen. De testdagen voor geneesmiddelen werden met een tussenpoos van ten minste 10 dagen gescheiden om het wegspoelen van de metabolieten en de hersteltijd mogelijk te maken. De belangrijkste uitkomstmaat was een zelfbeoordelingsschaal voor subjectieve effecten. Bovendien volgden de auteurs veranderingen in de hartslag en bloeddruk, de duur van de effecten en de plasmaspiegels van de hormonen prolactine, cortisol en oxytocineen de snelheid waarmee de medicijnen werden gemetaboliseerd. Van beide geneesmiddelen is bekend dat ze de niveaus van deze hormonen veranderen.

De doses van 100 en 200 µg LSD en 30 mg psilocybine veroorzaakten vergelijkbare subjectieve effecten. De lage dosis psilocybine veroorzaakte merkbaar zwakkere subjectieve effecten. De dosis van 200 µg LSD veroorzaakte hogere beoordelingen van ego-oplossing. Ego-ontbinding is een vervorming van de subjectieve ervaring van iemands ‘zelf’ of ‘ego’, die centraal staat in de psychedelische ervaring. De proefpersonen vertoonden ook beperkingen in de gedragscontrole en cognitie, evenals angst. De dosis van 200 µg LSD verhoogde de beoordeling van onuitsprekelijkheid aanzienlijk in vergelijking met 30 mg psilocybine.

De duur van de effecten was bij LSD veel langer dan bij psilocybine. Zowel LSD als psilocybine verhoogden de hartslag en de bloeddruk en veroorzaakten vergelijkbare veranderingen in de niveaus van de doelhormonen. Psilocybine verhoogde de lichaamstemperatuur meer dan LSD.

De auteurs concludeerden dat zowel de doses LSD als de hoge dosis psilocybine kwalitatief en kwantitatief zeer vergelijkbare effecten opleverden. subjectieve effecten, wat aangeeft dat veranderingen in de geest die worden veroorzaakt door LSD en psilocybine niet verschillen behalve het effect duur. Eventuele verschillen tussen LSD en psilocybine zijn eerder dosisafhankelijk dan stofafhankelijk. Over het geheel genomen waren deze autonome effecten echter matig en van voorbijgaande aard en dus geen veiligheidsprobleem.

LinkedIn/Facebook afbeelding: Cannabis_Pic/Shutterstock