5 veel voorkomende soorten dessertwijn

Versterkte wijnen

Versterkte dessertwijnen zoals Sherry, Port en Madeira worden gemaakt door alcohol toe te voegen aan stille wijn tijdens het gistingsproces. De toevoeging van alcohol stopt de gisting door de gist te doden, waardoor resterende, niet-gefermenteerde suiker van de druiven achterblijft. Het resultaat is een zoete wijn met een alcoholgehalte van 15 tot 20 procent. Port is een populaire versterkte dessertwijn met een dieprode kleur en rijke, rijpe smaken van donkere bessen, pruimen en kruiden. Probeer dichte chocoladedesserts te combineren met een port zoals Graham's Six Grapes Reserve, ($ 22, bij slijterijen).

Wijnen voor late oogst

Late Harvest Dessertwijn wordt gemaakt van druiven (meestal Riesling, Muscat, Pinot Gris en Gewürztraminer-variëteiten) die aan de wijnstok zijn achtergelaten totdat ze extreem rijp en zoet zijn. Tijdens het gistingsproces sterft de gist die werkt om het extra zoete sap in alcohol om te zetten af ​​voordat het alle suiker kan verwerken, wat resulteert in een zoetere wijn.

Riesling is een bijzonder goede keuze voor het maken van dessertwijnen omdat de natuurlijk hoge zuurgraad van de druif voorkomt dat de wijn kruidig ​​zoet is. Het is een knapperig en verfrissend compliment voor desserts zoals appeltaart en crème brulee, maar zoet genoeg om een ​​maaltijd als dessert zelf af te maken. Let bij het winkelen op deze soort dessertwijn op het etiket op de woorden 'late oogst', zoals Hogue Cellars Late Harvest Riesling 2012, ($ 11, in slijterijen), of vind 'Vendange Tardive' op wijnen uit Frankrijk, en 'spätlese' of 'auslese' op Duits flessen.

Noble Rot Wines

Terwijl dat niet zo is geluid heerlijk, enkele van de meest gewilde dessertwijnen ter wereld zijn gemaakt van druiven die, nou ja, verrot zijn. De vrucht is bedekt met een schimmel genaamd Botrytis cinerea, ook bekend als "noble rot", die de druif omringt en veroorzaakt om te verschrompelen, veel van het water uit te logen en extra zoete pulp achter te laten, waar de wijnmakers vervolgens op aandringen sap. Het maken van dit soort dessertwijn is een arbeidsintensief, nauwgezet proces. Stel je de kleine hoeveelheden sap voor die in deze verschrompelde druiven achterblijven en hoeveel handgeoogst fruit zorgvuldig moet worden geplukt om slechts één fles te maken (dus de prijs van de wijn). Zoek naar Sauternes uit de regio Bordeaux in Frankrijk en wijnen met het label "beerenauslese" en "trockenbeerenauslese" uit Duitsland. Deze weelderige, viskeuze wijnen zijn complex met smaken van honing, kruiden en exotisch fruit, en gaan goed samen met rijke desserts en kazen. We houden van Heidi Schrock's Ausbruch "On the Wings of Dawn’ 2010, ($ 69 voor 375 ml, in slijterijen).

IJswijnen

Het invriezen van druiven is een andere manier om suikers te concentreren om zoete wijn te maken. Wanneer het op de traditionele manier wordt gemaakt, blijft ijswijn, of "eiswein" zoals het in Duitsland en Oostenrijk wordt genoemd, over de wijnstok lang nadat de typische oogst is afgelopen totdat de temperaturen voldoende zijn gedaald zodat de druiven kunnen bevriezen. Werknemers racen vervolgens om de bevroren druiven te plukken en drukken ze voorzichtig zodat het watergehalte (als ijs) wordt gescheiden van de zoete nectar die de wijn zal worden. Zo wijn maken is riskant. Hoewel wijnstokken meestal bedekt zijn met netten om ze te beschermen, kunnen warm weer, rot, hongerige vogels en dieren en stormachtig weer tot weinig tot geen oogst leiden. Omdat de druivenopbrengsten zo laag zijn, is echte ijswijn zeldzaam en duur. Probeer Inniskillin Vidal 2012 ($ 60 voor 375 ml, bij slijterijen) van het Niagara-schiereiland in Canada. Het is fris, intens en elegant en combineert prachtig met gebakken en vers fruit, hazelnootcake en crème caramel.

Gedroogde Druivenwijn

Om dit soort dessertwijn te begrijpen, denk aan het verschil in zoetheid tussen een rozijn en een druif. Gedroogd fruit is zoeter omdat de suiker in het fruit achterblijft nadat het water is verdampt. Om dit soort dessertwijn te maken, worden druiven gedroogd terwijl ze nog aan de wijnstok zijn, een techniek genaamd passerillage in Frankrijk of appassimento in Italië, of geoogst in trossen en aangelegd om te drogen in de zon of opgehangen aan rekken binnen. Hoe dan ook, het resultaat is een wijn met smaken van gekookt en gekonfijt fruit, honing en kruiden. Zoek naar flessen met 'vin de paille', Frans voor 'strowijn', omdat de druiven vaak op stro worden neergelegd matten om te drogen, of "passito" op Italiaanse labels, zoals Pellegrino Passito di Pantelleria 2011, ($ 30, bij drank) winkels).